Het groen op dit moment is bedwelmend. Het is de kleur van uit de startblokken knallen, zonlicht zuigen, regen slurpen en stralen naar elke nieuwe dag. Het is de frisheid van het begin, van er helemaal voor gaan, van overmoed en heel veel goesting. Dit weekend wandelde ik met mijn gezin langs de rivier en door het enige minibosje dat onze gemeente rijk is. Het … Lees verder Het wilde is groter dan wij
Jezelf heruitvinden, hoe vaak doe je dat in een mensenleven? Eén keer, twee keer, twintig keer? Er zijn overgangen genoeg, momenten van grote betekenis waarbij er altijd sprake is van een ‘voor’ en een ‘na’, kantelpunten waarna niets nog helemaal hetzelfde is. De eerste keer als kind zonder ouders op pad. De eerste keer seks. Afstuderen. De eerste job. De eerste job opzeggen. Zwanger worden. … Lees verder Overgangen
Wat als het in het leven niet draaide om een doel, of een plan? Wat als de ervaring van het zijn zelf genoeg was? Wat als er geen horden moesten worden genomen, maar gewoon stappen worden gezet? Niet omdat de berg beklommen moest of de race gewonnen, maar omdat benen gemaakt zijn om te lopen en omdat het fijn voelt om in beweging te zijn? … Lees verder Wat als
Bestaat er zoiets als ‘genoeg’? En zo ja, wat is daar dan de maatstaf van? Onze cultuur zegt plompverloren dat het nooit genoeg is. Daarom zitten we nu ook in de vadsige overconsumptiezeepbel die we ‘normaal’ noemen en die het ecologisch evenwicht van de planeet wurgt ten koste van steeds meer menselijke opdringerigheid. Dat antwoord voldoet dus niet, want het is ziek. Maar wat is … Lees verder De enig mogelijke maatstaf
Ik kon het niet altijd even goed, kijken. Het vraagt dat je aanwezig bent op de plek waar je bent en haar bewust, met aandacht, waarneemt. De rest die er onvermijdelijk ook bij komt (het persoonlijke standpunt dat je meebrengt, de intentie waarmee je kijkt, de openheid tegenover wat je ziet) kan pas in werking treden als aan die eerste voorwaarde – aanwezigheid – voldaan … Lees verder Het geschenk van aandacht
Ik ben een interessante oefening aan het doen. Ik noem het een innerlijke nulmeting. In wetenschappelijke of bouwkundige termen is een nulmeting het bepalen van de huidige situatie, om vandaar doelen te kunnen stellen en veranderingen te kunnen waarnemen. Ik gebruik het woord lichtjes anders, in de zin van peilen naar de kern. In een heel mooie TED-talk raakt schrijfster Elizabeth Lesser het punt aan … Lees verder Het nulpunt
Er hangt goesting in de lucht, het lichtjes prikkelende verlangen naar iets nieuws. Het is een heerlijk gevoel, en het is tegelijk een broodnodig beetje compensatie voor heel veel andere dingen. We hebben de kaap van het astrologische jaar gerond, vanaf nu beginnen we aan een heel nieuwe jaarcyclus en volgens sommigen mogen we ons schrap zetten omdat er van alles op ons af gaat … Lees verder Licht als maatstaf
Zoals ooit onze voorouders cirkels van licht vormden om de klauwen van het duister te verjagen, zo zitten wij verzameld omdat iets in ons nog steeds weet hoe dat moet. We schenken gensters aan de nacht, we offeren verhalen. We voeden ons met zachte monden. Dromen, uitgesproken knetterend, smeulen met de gloed van telkens verse adem. Ten slotte heeft het vuur het laatste woord. Wat … Lees verder Zaailing #116 – Kathedralen
“Op het nieuwe jaar! En op alles wat in het oude mag blijven…” We deden het al eerder, rond deze tijd van het jaar een ‘nieuw’ hoofdstukje schrijven aan het verhaal van Reya, Robin en de serres: een kerstverhaal, of een wintersprookje. Ook nu nemen we je graag weer mee voor een extra duik in de wereld waarin Reya zich nu samen met Michal bevindt … Lees verder Winterzaailing ‘Noorderlicht’
** Dit trio van Zaailingen is nog te koop als winterwenskaart zolang de voorraad strekt. Meer info vind je hier. ** Er huist een kracht in de wilde plekken van de wereld wit en stil als een herinnering juist voor de zon opkomt. We hoeven haar niet te roepen, zij vindt ons met onze ogen op de horizon gericht en ons hart als een kompas … Lees verder Zaailing #114 – De wilde plekken
Hardnekkige melodietjes 