Voorpublicatie Robin staat op het kiezelstrand in de grootste en meest uitgestrekte koepel van het hele serrecomplex. Voor hem strekt zich de zee uit. Hij trilt van kop tot teen en hij heeft zijn ogen stijf dicht. Dit zou niet zo moeilijk mogen zijn. Hij ademt diep in en uit. En nog een keer. En nog eens. Hij blijft trillen maar opent zijn ogen. Eerst … Lees verder Zaailing #107 – Eerst is er alleen maar blauw
Ze zeggen dat je kunt verdrinken in verhalen. Ik stel me liever voor dat je je erin laat zakken als in een warm, nachtblauw bad, een poel met rotsige randen die je aan het zicht onttrekken en keien, zacht van het wier, die wegrollen onder je voeten bij elke stap dieper. Zilver op indigo glinstert het maanlicht op het water. De poel is van inkt … Lees verder Zaailing #106 – Het verhaal dat jou schrijft
De afgelopen maanden hadden iets van een geboortekanaal. Geen idee waar de druk vandaan kwam die in golven op mij inwerkte, maar heftig was het wel. Heftig, en duister. Met stemmingswisselingen, momenten van grote schoonheid en kracht, dagen van totale emotionele uitputting zonder bodem. De wereld die onophoudelijk bleef schuiven, veranderen, inbeuken. Vragen bij alles, inclusief mezelf. Nee, ik was niet opeens in een depressie … Lees verder Door de barsten schijnt het licht
Inspirerende mensen voor het voetlicht #2 Bezield Leven betekent: een inspiratiebron zijn voor anderen én zelf inspiratie oppikken van wijze, boeiende, uitdagende, oprechte mensen. In de reeks BeLICHT ga ik met ze in gesprek. Omdat ze een voetlicht verdienen. Omdat ze nog veel meer mensen mogen inspireren zoals ze mij geïnspireerd hebben. Marieke Van Coppenolle is een moderne nomade. Sinds ze haar zwerfdrang is gaan … Lees verder BeLICHT: Marieke Van Coppenolle
Het is eventjes heel stil geweest. Niet in mijn hoofd of in mijn leven, verre van. Daar was het juist een beetje té tumultueus, de afgelopen maand. Het is me nog niet vaak overkomen dat de woorden daardoor gaan zwijgen. Maar kijk, het kan dus. De afgelopen maand was er een van pieken en dalen. Van momenten van grote creatieve flow en momenten van massale … Lees verder Vleugels
Het licht zit mij dwars. Dat doet het eigenlijk al een maand, en het wordt alleen maar erger. Het is te fel, te bleek, te scherp. Het wordt niet tegengehouden door bladerdek want dat is er nog niet. Waarom valt het mij nu zo hard op? Dit gevoel had ik nog nooit in maart. Natuurlijk niet. Normaal gezien is het de hele maand maart grijs … Lees verder De heimwee van het dier in mij
Vandaag is een dag waarin er niet veel lukt. Zelfs al maakte ik een nieuwe #kaartvandeweek waar ik wel tevreden van was. Zelfs al scheen de zon stralend. Zelfs al kwam er een fijn ontwerp voor een postkaart in het kader van Internationale Vrouwendag voor een ontmoeting waaraan ik mag deelnemen (op een later tijdstip meer daarover). Zelfs al werd er een mooie lezingenreeks goedgekeurd. … Lees verder Als de ritmes niet meer kloppen
‘Leg je wandelschoenen en je regenjas maar al klaar’, schreef Jurgen aan de vooravond van een dagje onder Zaailingkompanen. Het is een gewoonte die ontstond tijdens onze residentie in Zweden: als wij wandelen, zijn we aan het werk. We zijn gefocust, maar tegelijk zijn we nergens vrijer of meer ontspannen. Alles stroomt: de wind, het pad, onze ideeën en associaties, wijzelf, elk voor onszelf en … Lees verder Tegenwind
Als de schemering intreedt, trekt hij zijn wandelschoenen aan en verlaat zijn hol, net als de nachtdieren. De ondergaande zon buigt richting einder en hij volgt haar, in de vage hoop dat ze hem over de streep kan trekken die hemel en heuvelglooiing scheidt. Is dat waarom mensen een hond nemen, als excuus voor dit soort wandelingen? Hij heeft alleen een onrust die ontwaakt met … Lees verder ZAAILING #103 – Zichtbaar
Of waarom het nieuwe jaar pas in februari begint We hebben de kaap van de winter gerond. De sneeuwklokjes en de eerste krokussen komen piepen, de botten van de prunus voor het keukenraam zijn gaan zwellen. De ochtenden zijn al een tijdje niet meer pikdonker. Normaal gezien is dit het moment waarop ik het lastig krijg, met de eindmeet in zicht en mijn lichtreserves uitgeput … Lees verder Waar januari echt voor dient
Hardnekkige melodietjes 