Het groen op dit moment is bedwelmend. Het is de kleur van uit de startblokken knallen, zonlicht zuigen, regen slurpen en stralen naar elke nieuwe dag. Het is de frisheid van het begin, van er helemaal voor gaan, van overmoed en heel veel goesting. Dit weekend wandelde ik met mijn gezin langs de rivier en door het enige minibosje dat onze gemeente rijk is. Het … Lees verder Het wilde is groter dan wij
Er hangt goesting in de lucht, het lichtjes prikkelende verlangen naar iets nieuws. Het is een heerlijk gevoel, en het is tegelijk een broodnodig beetje compensatie voor heel veel andere dingen. We hebben de kaap van het astrologische jaar gerond, vanaf nu beginnen we aan een heel nieuwe jaarcyclus en volgens sommigen mogen we ons schrap zetten omdat er van alles op ons af gaat … Lees verder Licht als maatstaf
Het is grijs en nat en ik ben daar blij om. Meer zelfs, toen ik vanmorgen uit het raam keek, dacht ik: eindelijk. Ik hou van de grijze herfst. Vind ik het dan leuker dat het overdag aardedonker is in mijn woonkamer dan dat de warme zomerzon naar binnen schijnt? Nee, zover zou ik niet gaan, net zoals ik koude regen ook niet meteen leuker … Lees verder Blij met het grijs
Waar oude dingen doodgaan, komt ruimte voor iets nieuws. In allerlei verschillende vormen blijf ik hem tegenkomen, de uitspraak van een van mijn personages uit De wortels van de wereld, als een mantra in mijn eigen leven. Toen ik het opschreef, dacht ik: wow, waar komt dit vandaan? Het is geen bewust bedachte slimmigheid, het is een oprechte lijn naar de bron waaruit ik tap … Lees verder De laatste vis
Het licht zit mij dwars. Dat doet het eigenlijk al een maand, en het wordt alleen maar erger. Het is te fel, te bleek, te scherp. Het wordt niet tegengehouden door bladerdek want dat is er nog niet. Waarom valt het mij nu zo hard op? Dit gevoel had ik nog nooit in maart. Natuurlijk niet. Normaal gezien is het de hele maand maart grijs … Lees verder De heimwee van het dier in mij
Mijn lichaam is gaan herfsten. Ik wil er een werkwoord van maken, van dit seizoen. Naarmate de kleuren minder uitbundig worden en het diepe grijs het overneemt, verandert er iets bij mij. Ik beweeg me wat trager, heb minder zin om fysiek actief te zijn, ben sneller moe. Ik beweeg mee met de kilte en het donker. Dat is best prettig. Als je jezelf dat … Lees verder Herfsten
De schoonheid van het kwetsbare Ik had een schedel besteld, en dat liep fout af. Nee, te morbide. Even terugspoelen. Ik was aan het snuisteren op een website voor tweedehands artikelen en zag een post waarin voor een prikje een interessante combinatie van koraal, botten en hoorns van diverse dieren werd aangeboden, samen met twee schedels, meer bepaald van een vos en een edelhert. Dit … Lees verder Zo fragiel als we zijn
Sinds begin vorig jaar heb ik het gevoel dat ik in een slechte rampenfilm terecht gekomen ben. Een reeks bosbranden die zo hels zijn dat de hemel er wekenlang zelf van in brand lijkt te staan (Australië, januari 2020). Een virusuitbraak die de hele wereld lamlegt (C**, maart 2020 – heden). Een kurkdroge lente en ongewoon hete zomer bij ons, die op andere plaatsen leidde … Lees verder Niet erboven, maar er middenin
en als ik nu eens ter plaatse vergroeide uit het zicht verdween als een zwam op een zachtjes rottende stronk wat als ik opging in de achtergrond mezelf voedde met louter tijd en met alles wat onvermijdelijk verandert door mijn aanwezigheid wat als ik nu eens besliste dat de randen van de stiltethans mijn woonplaats zijn zou je mij komen vindenons in gedeeld zwijgen verbindenals … Lees verder Onherkenbaar
Daar is ze dan, de lente. Het seizoen van hoop en herstel, van een nieuw begin en een nieuw lied voor elke vogel.Wat mij betreft is er nog nooit een vreemder seizoen geweest. Een jaar geleden sprak ik mijn hoop uit dat een lockdown die alle activiteit stillegde voor ons allen een moment van bezinning kon betekenen. Deze crisis was al lang in de maak. … Lees verder Oorverdovende stilte
Hardnekkige melodietjes 