De schoonheid van het kwetsbare Ik had een schedel besteld, en dat liep fout af. Nee, te morbide. Even terugspoelen. Ik was aan het snuisteren op een website voor tweedehands artikelen en zag een post waarin voor een prikje een interessante combinatie van koraal, botten en hoorns van diverse dieren werd aangeboden, samen met twee schedels, meer bepaald van een vos en een edelhert. Dit … Lees verder Zo fragiel als we zijn
“E., ga je mee? We gaan de spoken verjagen!”Aan het woord mijn vriendin, tegen haar dertienjarige dochter.“Ik kom!” klinkt het van boven. In een wip komt E. de trap af geroffeld en staat ze klaar. Ik glimlach een beetje ongemakkelijk. We gaan helemaal geen spoken verjagen. Wat we gaan doen, is een huis uitroken. Smudging, zoals dat heet, een praktijk die is overgewaaid naar dit … Lees verder Spoken verjagen
Tentoonstelling ‘Wake me up when September ends’ Wil je graag de vernissage meepikken? Alle praktische informatie over de tentoonstelling vind je hier. Vorig najaar, juist toen we snakten naar meer openheid en perspectief, ging het land onder druk van C* weer helemaal op slot. Ik zocht naar manieren om de lange, eenzame winter goed door te komen. Begrenzingen, had ik geleerd, kunnen ook een uitnodiging … Lees verder Groeien in de diepte
De eerste keer dat het gebeurde, verraste het mij zelf, maar ik heb sindsdien al vaker mogen ervaren dat De serres van Mendel en De wortels van de wereld iets heel bijzonders teweeg brengen als ik ze mag voorlezen in de serres, of in vrije natuur. Dit zijn boeken die je in verbinding brengen met alles wat groeit en leeft. Daarom ben ik heel blij … Lees verder Boomgaardwandeling
“We geven elke vrouw het recht om haar verhaal te vertellen. Om te zeggen wat ze wil zeggen, om te lachen, te zingen of te huilen. We onderbreken haar niet. Als er verdriet komt, gaan we haar niet redden of troosten. We eren haar door haar verdriet te erkennen én haar kracht om dat te dragen en zich weer op te richten.” Aan het woord … Lees verder Jezelf dragen
Over vreemde vogels, verboden melodietjes en wat niet uit te roeien valt Heb je je ooit afgevraagd waar de naam van deze blog vandaag komt? Het viel me een tijd geleden in dat ‘Hardnekkige Melodietjes’ misschien toch wel een beetje een bizarre titel is voor het soort teksten ik hier gewoonlijk schrijf. Maar ik blijf gehecht aan de naam, net als aan de ‘lieve woordjes’ … Lees verder Hardnekkig als klimop
Er is veel wat deze zomer plots voelde als ‘voorbij’. Een hele hap leven, een tijdperk, een zorgeloosheid, een oud bestaan. We zijn het allemaal ontgroeid, persoonlijk en ook als samenleving, al beseffen we het nog lang niet altijd. Ik probeerde te schrijven, maar zelfs helder denken leek er soms te veel aan. Ik legde mij erbij neer – sommige dingen zijn echt niet te … Lees verder ZAAILING #98 – Vastgelegd
“It’s been my impression that we all come into this world as children who want love, and if we can’t get love, we settle for power.” De woorden komen uit Gods in Everyman en ze resoneren als een gongslag. Ik zie ze voor me, de bruten in Afghanistan die meisjes verbieden om onderwijs te krijgen, die vrouwen verhandelen en verkrachten omdat God afstammelingen wil, die … Lees verder Dat wat geen liefde kreeg
Dit waren de mijne: Drie weken waarin het enige weerbericht waarop we kunnen vertrouwen dat van onze ogen is op het moment zelf. Hitte die als een mokerslag het lichaam lamlegt. Meer zonsondergangen dan een fotografenhart op kan. Regen die ’s nachts zo luid klaterend van het dak stroomt dat je wakker wordt met het idee dat iemand een kraan heeft opengedraaid naast je bed. … Lees verder De ingrediënten van een zomer
Sommige dingen kun je niet forceren Ik zie hoe mijn man, tot aan zijn borst in het water, rozenblaadjes uit het zwembad vist, afgewaaid van de uitgebloeide rozen in de tuin van mijn ouders hier in Frankrijk. Hij wil ze op de kant gooien, met een beweging die doet denken aan hoe je een bal gooit: gericht, met kracht. De rozenblaadjes raken niet verder dan … Lees verder Werelden die uitgebloeid zijn
