We houden niet van onze kinderen

Wat we in deze samenleving ook beweren: we houden niet van onze kinderen. Reageer je nu verontwaardigd? We weten allang dat je mooie woorden moet koppelen aan daden, en wie kijkt naar wat we doen, kan niet anders dan concluderen dat we ofwel bewust liegen, ofwel niet beseffen dat we liegen. Ik weet niet welke van de twee het ergst is. Als onze samenleving van … Lees verder We houden niet van onze kinderen

Waar we -geen- recht op hebben

Ze overvalt me weer, de emotionele vermoeidheid naar aanleiding van een paar C**-artikels en bijbehorende gesprekken, op sociale media, thuis en in mijn eigen hoofd. De wereld is zo’n mallemolen, met de steeds krampachtiger houding ten opzichte van besmetting en ziekte, gecontrasteerd door de onredelijke angst over vaccins. Daartussenin schiet steeds hardere taal over ‘asociale’ jongeren met scherp en leidt de gefundeerde wanhoop van al … Lees verder Waar we -geen- recht op hebben

De horizon in ons hoofd

Zijn we er klaar voor, voor die toekomst zonder C**? Sommigen kondigen hem al heel stellig aan en prikken data, gelinkt aan het prikken van vaccins. Er wordt gegoocheld met budgetten en verwachtingen. We hopen op nieuwe mogelijkheden in die toekomst, maar we zijn er ook bang voor: we vrezen de faillissementen, de afgeschafte schoonheid, de littekens die dieper in ons vel gekerfd blijken dan … Lees verder De horizon in ons hoofd

Helder hoofd, helder hart

En ik die dacht dat 2021 rustig zou beginnen… Rond midwinter was ik in winterslaapmodus. Moe, loom, tevreden met mijn plek op de sofa onder een dekentje, terwijl de echtgenoot en de zoon, allebei twee volle weken op pauze voor de kerstvakantie, daar synchroon met mij elk hun eigen vorm van vonden: spelend, lezend, hangend, lanterfantend… De avondmaaltijd koken was het actieve toppunt van de … Lees verder Helder hoofd, helder hart