Ben jij je bewust van jouw invloed? schrijft Anuscka, de heerlijke blogster die ik al een aantal jaren volg. We lezen elkaars blogs en we ruilden ook al werk – zij is een van die bijzondere contacten die je kunt hebben in dit digitale tijdperk. Ik heb veel respect voor de manier waarop zij en haar man zo sober mogelijk en zelfbedruipend leven in een … Lees verder Vanzelfsprekend een verschil maken
jij telt de resten van wat aan land spoelt dromen, schelpen, draden van wier leven vergruizeld tot glinsteringen met de blote hand raap ik beloftes kringen die uitdeinen in water schuim toe aan een nieuwe melodie we vernauwen ons tot wat ons bekoort ten koste van het onbekende maar misschien mag iemand jou vasthouden glip je niet langer als zand tussen vingers was je niet … Lees verder Zaailing #109 – Wat aan land spoelt
wat kan ik je wensen dan de tijdloosheid tussen kind en wasdom, een rimpelloze zomer van weerspiegelingen om in thuis te komen een veilige bedding om bruggen te slaan over groeiende verschillen heen ik zou je willen zeggen: het hart is veilig als vertrouwen de taal van het gesprek bepaalt maar je dwaalt en lacht en vlindert en negeert mij en dat is helemaal zoals … Lees verder Veilige bedding
Waar oude dingen doodgaan, komt ruimte voor iets nieuws. In allerlei verschillende vormen blijf ik hem tegenkomen, de uitspraak van een van mijn personages uit De wortels van de wereld, als een mantra in mijn eigen leven. Toen ik het opschreef, dacht ik: wow, waar komt dit vandaan? Het is geen bewust bedachte slimmigheid, het is een oprechte lijn naar de bron waaruit ik tap … Lees verder De laatste vis
Het is dus zomer en ik ging op reis. Een lange, bloedhete reis met bijna evenveel etappes als er dagen waren. Een rijke reis, het soort dat je een voorrecht mag noemen op veel vlakken. Ik heb veel gezien. Ik heb veel ervaren, ik heb veel geleerd. Ik wil er graag over schrijven, maar de woorden laten nog even op zich wachten. Dat heeft onder … Lees verder Zwerven, zweven en landen
Hardnekkige melodietjes 