Hardnekkig als klimop
Over vreemde vogels, verboden melodietjes en wat niet uit te roeien valt Heb je je ooit afgevraagd waar de naam van deze blog vandaag komt? Het viel me een tijd geleden in dat ‘Hardnekkige Melodietjes’ misschien toch wel een beetje een bizarre titel is voor het soort teksten ik hier gewoonlijk schrijf. Maar ik blijf gehecht aan de naam, net als aan de ‘lieve woordjes’ … Lees verder Hardnekkig als klimop
ZAAILING #98 – Vastgelegd
Er is veel wat deze zomer plots voelde als ‘voorbij’. Een hele hap leven, een tijdperk, een zorgeloosheid, een oud bestaan. We zijn het allemaal ontgroeid, persoonlijk en ook als samenleving, al beseffen we het nog lang niet altijd. Ik probeerde te schrijven, maar zelfs helder denken leek er soms te veel aan. Ik legde mij erbij neer – sommige dingen zijn echt niet te … Lees verder ZAAILING #98 – Vastgelegd
Dat wat geen liefde kreeg
“It’s been my impression that we all come into this world as children who want love, and if we can’t get love, we settle for power.” De woorden komen uit Gods in Everyman en ze resoneren als een gongslag. Ik zie ze voor me, de bruten in Afghanistan die meisjes verbieden om onderwijs te krijgen, die vrouwen verhandelen en verkrachten omdat God afstammelingen wil, die … Lees verder Dat wat geen liefde kreeg
De ingrediënten van een zomer
Dit waren de mijne: Drie weken waarin het enige weerbericht waarop we kunnen vertrouwen dat van onze ogen is op het moment zelf. Hitte die als een mokerslag het lichaam lamlegt. Meer zonsondergangen dan een fotografenhart op kan. Regen die ’s nachts zo luid klaterend van het dak stroomt dat je wakker wordt met het idee dat iemand een kraan heeft opengedraaid naast je bed. … Lees verder De ingrediënten van een zomer
Werelden die uitgebloeid zijn
Sommige dingen kun je niet forceren Ik zie hoe mijn man, tot aan zijn borst in het water, rozenblaadjes uit het zwembad vist, afgewaaid van de uitgebloeide rozen in de tuin van mijn ouders hier in Frankrijk. Hij wil ze op de kant gooien, met een beweging die doet denken aan hoe je een bal gooit: gericht, met kracht. De rozenblaadjes raken niet verder dan … Lees verder Werelden die uitgebloeid zijn
Niet erboven, maar er middenin
Sinds begin vorig jaar heb ik het gevoel dat ik in een slechte rampenfilm terecht gekomen ben. Een reeks bosbranden die zo hels zijn dat de hemel er wekenlang zelf van in brand lijkt te staan (Australië, januari 2020). Een virusuitbraak die de hele wereld lamlegt (C**, maart 2020 – heden). Een kurkdroge lente en ongewoon hete zomer bij ons, die op andere plaatsen leidde … Lees verder Niet erboven, maar er middenin
Rijpend
Er is iets aandoenlijks aan de trosjes lijsterbes die rijpen op mijn terras. Een maand geleden waren ze even groen als de bladeren, en tegen het najaar zullen ze een warm, diep oranjerood zijn. Nu zitten ze dus ergens daar tussenin, zacht oranje met nog sporen van groen. En om een of andere reden word ik daar heel erg gelukkig van. Er is een schoonheid … Lees verder Rijpend
De grot
De wereld is uit de startblokken geschoten en ik sta erop te kijken. Het tempo ligt mij niet, en ik heb zelf weinig concrete plannen of handvaten om naartoe te werken. Het resultaat is vormeloosheid en mist in mijn hoofd. Ja, natuurlijk heb ik twee boeken te schrijven en wacht er in september een klas Schrijven in de academie op mij (met hopelijk veel fijne … Lees verder De grot
Het belang van de bodem
We noteren de laatste dag van het schooljaar, en de afgelopen week werden we op sociale media overspoeld door foto’s van diploma’s en proclamaties. We lazen de bewondering van ouders voor hun kinderen, en warme teksten aan het adres van meesters en juffen. We zagen een regenboog aan kaartjes, ballonnen en cadeautjes. Maar we zagen ook: een hart onder de riem voor ouders en kinderen … Lees verder Het belang van de bodem
De cirkel is rond
Ik sta deze week voor het laatst aan de schoolpoort. Mijn zoon is twaalf en de lagere school zit erop. Ik betwijfel of hij mijn aanwezigheid na schooltijd volgend jaar nog zal appreciëren. En zelfs als dat zo zou zijn, het middelbaar ligt een eindje verder dan het schooltje dat hij nu, na negen jaar, vaarwel zegt. Ik sta hier echt voor het laatst. Ik … Lees verder De cirkel is rond
