De grot
De wereld is uit de startblokken geschoten en ik sta erop te kijken. Het tempo ligt mij niet, en ik heb zelf weinig concrete plannen of handvaten om naartoe te werken. Het resultaat is vormeloosheid en mist in mijn hoofd. Ja, natuurlijk heb ik twee boeken te schrijven en wacht er in september een klas Schrijven in de academie op mij (met hopelijk veel fijne … Lees verder De grot
Het belang van de bodem
We noteren de laatste dag van het schooljaar, en de afgelopen week werden we op sociale media overspoeld door foto’s van diploma’s en proclamaties. We lazen de bewondering van ouders voor hun kinderen, en warme teksten aan het adres van meesters en juffen. We zagen een regenboog aan kaartjes, ballonnen en cadeautjes. Maar we zagen ook: een hart onder de riem voor ouders en kinderen … Lees verder Het belang van de bodem
De cirkel is rond
Ik sta deze week voor het laatst aan de schoolpoort. Mijn zoon is twaalf en de lagere school zit erop. Ik betwijfel of hij mijn aanwezigheid na schooltijd volgend jaar nog zal appreciëren. En zelfs als dat zo zou zijn, het middelbaar ligt een eindje verder dan het schooltje dat hij nu, na negen jaar, vaarwel zegt. Ik sta hier echt voor het laatst. Ik … Lees verder De cirkel is rond
Nadenken is voor later
Als kind was ik een dromertje. Ik herken een stuk daarvan bij mijn eigen zoon, die op een wolk lijkt te leven. (Dat zorgt nu en dan voor uitdagingen.) Maar ik wilde het niet hebben over ouderschap, wel over dat dromerige. Om een of andere reden denk ik de laatste tijd vaak terug aan mijn kindertijd. Komt het doordat de lange C*-maanden een vormeloosheid hadden … Lees verder Nadenken is voor later
Een postkaart als zomerse verwennerij
‘Buiten slapen’ – met illustratie van Embla Granqvist Misschien kun je (of wil je) deze zomer nergens heen. Misschien heb je een tuin waarin geslapen kan worden.Misschien heb je zin in avontuur.Misschien zijn er mensen die je kent voor wie dat allemaal geldt. Of misschien gewoon zomaar. Als zomerse verwennerij verschijnt er op 21 juni (zomerzonnewende) in beperkte oplage een postkaart met daarop een gedicht … Lees verder Een postkaart als zomerse verwennerij
Wat altijd al was
De zomer heeft alle registers open getrokken en ik voel me in het Zuiden. De hitte dwingt mijn lichaam tot langzamer ritmes, de kleuren en de geuren roepen herinneringen op die ik doorgaans alleen associeer met vakantie aan de Middellandse Zee. De zonsondergang vanavond, het breekbare blauw en roze van een lome zomeravond, leek op die in Frankrijk. De hitte in de namiddag deed dat, … Lees verder Wat altijd al was
Voorleessessies met ontbijt, lunch en ander lekkers
Het zomert en de wereld begint weer een beetje te bewegen. Daar horen boekenactiviteiten bij! Ik lees voor uit De serres van Mendel en De wortels van de wereld en ga met de luisteraars in gesprek. Waar Galerie Wulder (Stationsstraat 25, Sint-Niklaas) Wanneer Zondag 4 juli om* 9u (ontbijtsessie) * 11.30u (lunchsessie) * 14u * 15.30u Inkom 2,- € / p.p. of 5,- € /gezin(kostprijs … Lees verder Voorleessessies met ontbijt, lunch en ander lekkers
Stroef schakelen
Het is nogal misbruikt de afgelopen maanden, het werkwoord ‘schakelen’. Het moest komen opdraven in elke mogelijke context die met C*-maatregelen te maken had, als metafoor om de logistiek van onze levens nog maar eens overhoop te gooien met nieuwe regeltjes over wat wel of niet meer kon, nieuwe richtlijnen over hoe de dingen moesten dan wel niet meer mochten. En toch moet ik er … Lees verder Stroef schakelen
Bezield leven
Ecologische spiritualiteit & kennismaking met een boek in wording In de kamer met de indigoblauwe muur en het raam op de tuin, die ik sinds een paar maanden als werkkamer gebruik en waar ik creatief zo gelukkig ben, hangt een schilderijtje van mijn moeder aan de muur. Het heet ‘De spreidstand’. Het stelt een Aziatisch ogende vrouwenfiguur voor, die in een wijde pofbroek elegant maar … Lees verder Bezield leven
Een bres per keer
We zijn aan het veranderen. Dat is een open deur intrappen, natuurlijk. De realiteit van het leven bepaalt immers dat we geen dag dezelfde zijn, geen uur zelfs. Elk ogenblik gebeurt er wel iets, binnen of buiten ons, dat ons als deeltje van de wereld voortstuwt in onze eindeloze evolutie. Maar er zijn van die momenten waarop je het duidelijker voelt dan anders. Terwijl ik … Lees verder Een bres per keer
