“Op het nieuwe jaar! En op alles wat in het oude mag blijven…” We deden het al eerder, rond deze tijd van het jaar een ‘nieuw’ hoofdstukje schrijven aan het verhaal van Reya, Robin en de serres: een kerstverhaal, of een wintersprookje. Ook nu nemen we je graag weer mee voor een extra duik in de wereld waarin Reya zich nu samen met Michal bevindt … Lees verder Winterzaailing ‘Noorderlicht’
“Natuurlijk, jij bent de derde! Dat ik daar niet eerder op kwam…” Aan het woord: Gina van Hoof, creatief therapeute, artistieke duizendpoot en bovenal diep spiritueel mens. We leerden elkaar kennen via het internetplatform van een gedeelde cursus (zoals dat in deze gekke tijden wel vaker gaat), waren een hele tijd vooral digitaal in contact, maar konden vervolgens ook afspreken in het echte leven omdat … Lees verder De kracht van drie
Op 1 december hielden we te midden van vrienden, familie, boekenliefhebbers en sympathisanten De oceaan van Mare feestelijk boven de doopvont. Het werd een heerlijke avond. Jurgen tekende live. Uitgeefster Julie Verhaert en petemoei Ann Schatteman hielden het boek boven de doopvont. Sarah Bael, vriendin en bezielster van Drift, toverde het pakhuis van Cimorné in Aalst om tot een halve serre, en het publiek was … Lees verder ‘Verhaal of werkelijkheid, dit gaan we bewaren’
Licht in het duister van de diepzee Verwacht eind oktober Van De serres van Mendel zei een wijze, spirituele vrouw met sterke voelsprieten ooit: ‘Dit is een kosmisch boek.’ Het is het mooiste compliment dat ik ooit kreeg, en zo voelt het ook echt. Maar het is zeker niet alleen mijn verdienste. Ik merkte het niet tijdens het schrijven, maar des te meer toen ik … Lees verder De oceaan van Mare
Voorpublicatie Robin staat op het kiezelstrand in de grootste en meest uitgestrekte koepel van het hele serrecomplex. Voor hem strekt zich de zee uit. Hij trilt van kop tot teen en hij heeft zijn ogen stijf dicht. Dit zou niet zo moeilijk mogen zijn. Hij ademt diep in en uit. En nog een keer. En nog eens. Hij blijft trillen maar opent zijn ogen. Eerst … Lees verder Zaailing #107 – Eerst is er alleen maar blauw
Boekvoorstelling ‘Leve Astrid’ (Barbara Rottiers) Gesprek met Jurgen Walschot en mezelf over onze magische weken in Zweden dinsdag 8 maart 11 u Europees Huis van deAuteurs – Koninklijke Prinsstraat 87 – BrusselInschrijven kan hier. Astrid Lindgren heeft mijn leven veranderd. Als kind verloor ik mijn hart aan Ronja de roversdochter. Als volwassen lezer ontdekte ik de kracht van de feministe die Lindgren was. Als schrijfster … Lees verder Astrid & wij
‘Leg je wandelschoenen en je regenjas maar al klaar’, schreef Jurgen aan de vooravond van een dagje onder Zaailingkompanen. Het is een gewoonte die ontstond tijdens onze residentie in Zweden: als wij wandelen, zijn we aan het werk. We zijn gefocust, maar tegelijk zijn we nergens vrijer of meer ontspannen. Alles stroomt: de wind, het pad, onze ideeën en associaties, wijzelf, elk voor onszelf en … Lees verder Tegenwind
‘Buiten slapen’ – met illustratie van Embla Granqvist Misschien kun je (of wil je) deze zomer nergens heen. Misschien heb je een tuin waarin geslapen kan worden.Misschien heb je zin in avontuur.Misschien zijn er mensen die je kent voor wie dat allemaal geldt. Of misschien gewoon zomaar. Als zomerse verwennerij verschijnt er op 21 juni (zomerzonnewende) in beperkte oplage een postkaart met daarop een gedicht … Lees verder Een postkaart als zomerse verwennerij
Er kwam dus geen boekvoorstelling… Maar Jurgen en ik maakten het gezellig in onze creatieve bubbel en palmden de tuinkamer/strijkkamer/speelkamer bij mij thuis in voor een volle dag signeren. En het resultaat mocht er zijn. Tachtig exemplaren, de meeste op naam en vooraf besteld. Jurgen werkte met stempels, twee soorten verf in diverse technieken, stiften en potloden. Ik had aan een balpen en de woorden … Lees verder De Wortels van de Wereld: een dagje signeren
In het midden van een verlaten plein staat een fontein, een vreemde, elegante constructie. Verlangend kijkt Reya naar de carrousel van waterstralen, ze tuurt in het diepe, donkere bassin. De bodem is maar met moeite zichtbaar. Ze aarzelt even, maakt dan een kommetje van haar handen en zet het aan haar lippen. Het water is ijskoud en lekker. Haar vingertoppen tintelen. Druppels ontsnappen tussen haar … Lees verder Stenen verleggen in de hoop op een pad
Hardnekkige melodietjes 