Ik stond aan het bed van mijn oma toen ze stierf. De oma waarover ik hier eerder al schreef, de zachte, gevoelige, angstige vrouw bij wie ik opgroeide, die zich nooit verder buiten het huis waagde dan de tuin en die over mij zei: “Ik begrijp dat kind.” Ik was zeventien toen ik in onze woonkamer aan het voeteinde van haar bed stond en er … Lees verder Een vogel die aan de horizon verdwijnt
Een opiniestuk dat ik een tijdje geleden inzond naar De Standaard en dat de krant uiteindelijk nét niet haalde. Daarom publiceer ik het alsnog hier. Het is, met het oog op de opiniepagina’s, iets scherper van opzet dan mijn andere stukken. Meestal probeer ik zachter te zijn. Sorry als het iemand choqueert. Wij leven in een samenleving van uitmuntendheid. We verleggen al meer dan een … Lees verder Tijd om de standaard te verlagen
Een pleidooi voor organische, artistieke ongehoorzaamheid Als we geen ego hadden, zouden we als mensen onze plaats in het grote web van leven innemen zonder daar bij stil te staan, net zoals alle andere wezens op aarde. We zouden onze diepere bedoeling leven, in plaats van ons vertwijfeld af te vragen wat ze is – en vaak vruchteloos te blijven zoeken bij gebrek aan kompas. … Lees verder Waar we voor leven
In mijn jeugd dacht ik dat het mijn roeping was om boeken te schrijven. Intussen ben ik teruggekomen van dat idee. Niet dat ik geen zin meer heb in schrijven – het is intussen mijn vak – of in een publiek dat mijn boeken leest (sleep de vertalingen van Mendel en Wortels maar aan!), maar het is niet de diepste essentie van wat ik hier … Lees verder Het paddenstoelennetwerk
Een trio Zaailingen in het diepste duister van het C**-jaar.Een bundeltje hoop en warmte, aangeboden als wenskaarten voor de winter (meer info hier). ZAAILINGEN is een project van schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten. Zij schrijft bij de beelden, hij tekent bij de tekst. Lees verder ZAAILING #91 – Tot dan is het genoeg
Als twintigjarige leefde ik een paar weken in een Mormoons gezin in Seattle. Ik ging zelfs met ze mee naar the Temple, waar ik braaf in mijn beste jurk luisterde naar de preken tijdens de zondagsdienst en naderhand in een kleiner groepje even braaf luisterde naar wat een voorganger de aanwezigen met veel enthousiasme voorkauwde. Ik herinner me met name de uitspraak ‘Think positive thoughts’. … Lees verder Wat we kunnen
Hardnekkige melodietjes 