A Paper / A DayDag 21 Paddenstoelentijd en de kracht van het onbenoembare – in onze taal dan toch Over waar deze Zaailing zijn voedingsbodem vond… Jurgen gaat gestaag door met het APAD-project, en post elke dag een nieuwe tekening online. Veel van wat hij doet, is geïnspireerd op het moment, of het seizoen, en dat is in het geval van deze prent niet anders. … Lees verder ZAAILING #90 – Puhpowee
A Paper / A Day Dag 6 Ik loop een pad dat ik magisch noem. Het bovennatuurlijke heeft daar niet veel mee te maken. Magisch kijken maakt je opmerkzamer voor details, ogenschijnlijk onbeduidende momenten die dat eigenlijk helemaal niet zijn. Het zorgt ook, naarmate je er langer mee doorgaat, voor sterke staaltjes van synchroniciteit (een moeilijk woord voor: uiteenlopende feiten/gebeurtenissen die je zelf nooit aan … Lees verder Heilige onschuld
Het is 1 oktober, en de eerste dag van APAD (A Paper / A Day) 20, de uitdaging voor iedereen die van tekenen houdt om elke dag van de maand oktober een tekening te maken.Vorig jaar zat ik een beetje jaloers naar te kijken naar al het moois dat Jurgen in het kader daarvan maar uit zijn mouw bleef schudden. Het leverde bakken inspiratie op … Lees verder APAD & ZAAILING #88 – Waarom niet
De omhelzing van de duivel Het regent en het bos roept. Ga. Ga peilloos verdwalen. Alles wat je meebrengt naar het bos, inclusief jezelf, kan ontbinden. Daarvoor is het ook bedoeld. Emoties zijn herfstbladeren. Herinneringen zijn humus. Lang voor je lichaam zich uitstrekt om deel te worden van de bodem, ben je al ontelbare keren verzonken en vergaan. Alles wat leeft, teert op iets wat … Lees verder ZAAILING #87 – Teufelsschlucht
Een jaar geleden liepen Jurgen en ik langs de prachtige paden van Plantentuin Meise. We hadden juist een bezoek van de serres achter de rug met de mensen die hun schouders wilden zetten onder de boekvoorstelling van De serres van Mendel. Het was een zonnige zomerdag. We zaten vol goesting en inspiratie en we wilden het samen hebben over hoe een tweede verhaal er kon … Lees verder ZAAILING #85 – Werelden die wachten op genezing
Als een gordijn dat langzaam het toneel prijsgeeft, walsen de wolken met de eerste aarzelende stralen licht. Soms is betovering solide als rots. De ochtend proeven, de belofte van de tocht die ons pas na pas omhelst. Haast leert de reis ons af, tot we leren vallen als regen, voor elke stap een weerschijn in de wolken voor elk ogenblik een druppel. Maar die ene, … Lees verder ZAAILING #84 – Alles wat ooit was
Sommige verhalen vragen niet naar woorden: de belofte van de ochtend tegemoet lopen de taal benaderen van vogels of boomstammen onszelf kennen als verstrikt, gezaaid, besmet met schoonheid. Gretig lezen we de lijnen voor zover we ze kunnen volgen. Wie deze wereld wil bewonen, moet leren om te spreken in sporen, reiken naar het licht doorheen de filter van de kooi. Voor een paar onbetaalbare … Lees verder ZAAILING #83 – De droom die we werkelijkheid noemden
Deze Zaailing kwam tot stand naar aanleiding van een hartverscheurende gebeurtenis. Je leest het relaas van Jurgen hier. Maar wilde geesten laten zich niet tegenhouden. Hun schaduw blijft onverstoord en ongehinderd door de schemering glippen. In onze herinnering. Op papier. In werkelijkheid. Wilde geest Ik wil je weer vrijbuiter zien, vluchtig als wind, scherp als een bijtende streek die je telkens weer vergeven wordt. Want … Lees verder ZAAILING #82 – Wilde geest
Fragment uit ‘De wortels van de wereld’ Hoe laat je het vertrouwde achter je en zet je een stap die je nog nooit eerder gezet hebt? In ‘De wortels van de wereld’ neemt Reya een loodzware beslissing… Met dit fragment uit ons nieuwe boek als Zaailing stappen ook Jurgen en ik over de drempel naar de buitenwereld. Ze moet iets doen. Reya voelt de gedachte … Lees verder ZAAILING #81 – Over de drempel stappen
In doelloze dagen dwalen we door spiegelpaleizen van eigen makelij. We perfectioneren de kunst van het verloren lopen in onszelf. We staren ons blind vanuit alle richtingen, elke rimpel uitvergroot, elke angst dubbel en dik aangezet. Kun je jezelf nog onder ogen komen als alles wat je ziet je eigen beeld is, een portret dat zich spottend reproduceert als een echo, eindeloos over en weerkaatsend, … Lees verder ZAAILING #80 – Spiegels en scherven
