Hoe de ekster je luid klepperend begroet bij het uitstappen en de kauwen een welkomstballet dansen boven de treinsporen. Hoe je bij koffie en een croissant niet weet waar je het eerst naar moet kijken. Hoe wereldberoemde kunstwerken héél klein blijken te zijn. Hoe engelen blijkbaar kunnen lezen. Hoe de stilte neerdaalt het moment dat je door de poort stapt en gewijd terrein betreedt. Hoe … Lees verder Een dagje verwondering
Als ze je onverwacht aankijkt, van op een plek die je niet helemaal kunt vatten — als een oudere zus of een geest uit een vorig leven. Ze lijkt meer over jou te weten dan jijzelf, en hoewel je haar niet begrijpt, vind je haar aardig, vreemd genoeg. Je weet dat je zal luisteren als ze tegen je praat — zachtjes, buiten het bereik van vreemde oren. … Lees verder De roep beantwoorden
Soms voel ik me een bijzonder lui figuur. Dan weer denk ik: ik ben gewoon een gelukzak. Er zit schoonheid in alles. Je moet ze gewoon willen zien. Lees verder De schoonheid van vuile ramen
Het verhaal wacht. Ik hoor het zinderen, diep tussen de stammen. Het is oud en krachtig en het roept mijn naam. Ik ga het bos in, maar het verschuilt zich in de boomkruinen, als een wantrouwige vogel. Ik hou van de donkere, vochtige lucht, de kruidige geur van dode bladeren. Maar hier, tussen de kniehoge varens, de rotsachtige hellingen vol kreupelhout, omringd door coulissen van … Lees verder ZAAILING #8 – Waar de wind doorheen mag
Afgelopen weekend waren we voor de tweede keer een dagje op Quondam, een charmant middeleeuws festival. Re-enactors, een slagveld, tornooien, roofvogels, ambachten en kunsten… Er was genoeg volk om het gezellig te maken, maar niets van de eindeloze massa’s die mij in pretparken of muziekfestivals steevast de adem benemen. Het festival is erg goed georganiseerd, en ecologisch verantwoord. Ik hou vooral van de manier waarop … Lees verder Als de meester roept
De dag toen we niet vielen maar vlogen Sommige dingen komen samen alsof er een puzzel plotseling past. De geboorte van Zaailing #8 (Waar de wind doorheen mag) is een voorbeeld van precies zo’n verhaal. In december 2014 was ik al meer dan tien jaar aan het werken aan een ambitieuze roman met de titel Het Boek Seth. Het boek tapt rijkelijk uit zowel Christelijke … Lees verder Van de klif stappen
De tweede cocon betreed je wanneer je je verloren voelt in het leven dat je voor jezelf hebt opgebouwd. Je staat voor een diepe ontmoeting met jezelf, voor het allereerst misschien. De tweede cocon is het duister waarin je je terugtrekt om helemaal uiteen te vallen, en getransformeerd weer te verrijzen. Ik heb de term niet uitgevonden, hoe sterk ik hem ook vind. Hij komt … Lees verder De tweede cocon
Dat het te veel is, denkt ze. Dat ze niet plots zoveel jong blad, zoveel kleuren en vormen ineens, een plaats kan geven. Wat een week geleden nog een takkenbos van kale, donkere strepen was, afgetekend tegen de hemel, is nu een overdadig boeket wuivend, giechelend groen. Het licht wisselt van gezicht bij elke wolk die langskomt en weer wegwaait. Zelfs … Lees verder ZAAILING #7 – Elk jaar lichter
Vorig jaar kwam ik op een keerpunt in mijn leven. Ik kwam erachter dat ik het plateau bereikt had. Ik heb mijn levenspad heel lang beschouwd als een soort tocht bergop. Er moest school gelopen, een diploma gehaald, een job gevonden, een gezin gesticht, een carrière als schrijver nagejaagd. Als ik dat allemaal in orde had, dacht ik, zou ik een plateau bereiken waar het … Lees verder Het plateau – mijn jaar van huid afwerpen en het luchtruim kiezen
Hardnekkige melodietjes 