“I remember one morning getting up at dawn. There was such a sense of possibility. You know, that feeling. And I… I remember thinking to myself: So this is the beginning of happiness, this is where it starts. And of course there will always be more… never occurred to me it wasn’t the beginning. It was happiness. It was the moment, right then.” Aan het … Lees verder Een bronervaring
Wanneer onze lijnen kruisen, verandert een van ons beiden dan van koers? Of blijven we gaan, rechttoe rechtaan naar de horizon, of naar iets wat die op zijn minst lijkt te beloven? Het ontwaken is bruusk: wie verder gaat dan het vertrouwde, valt over de rand. Zekerheden lopen dood, elke kaart heeft randen. Wie buiten beeld stapt, wacht de afgrond. Een raamwerk is immers bedoeld … Lees verder ZAAILING #42 – Een beeld dat bewaart
Als de ziel zich onverwacht vertoont Een goed portret maken vind ik moeilijk – erg moeilijk. Ook als de geportretteerde in kwestie helemaal bereid is om gefotografeerd te worden, zelfs als hij of zij er zich totaal niet bewust van is dat ik beelden maak, zoals mijn zoon in de onderstaande twee foto’s. Welke te kiezen: de gloed van vreugde op zijn gezichtje, of de … Lees verder Portretten die er geen zijn
*maar Kopenhagen vond ik best oké Als HSP door de wereld navigeren Ik heb al eerder geschreven over hoogsensitief zijn (meer bepaald hier). Ik hoorde een paar jaar geleden pas voor het eerst over dit type mensen, en het duurde even voor ik begreep dat dit ook op mij sloeg. Ik ben mezelf sindsdien op allerlei vlakken een heel stuk beter gaan begrijpen. En toch … Lees verder Thuis is waar je je veilig voelt, toch?*
als ze haar woorden vindt zal ze die uitspreken zo zacht dat het fluisteren lijkt want de diepste waarheid deugt niet voor gebral of verbaal steekspel het kost haar misschien wat tijd dus geef haar die want woorden zijn wispelturig en breekbaar en soms dodelijk indien verkeerd gebruikt of op zijn minst schadelijk maar als ze ze gevonden heeft als gasten op kousenvoeten bang om … Lees verder Misschien weer heel
‘Hoe was het in Zweden?’ De vraag is mij al meer dan eens gesteld sinds ik terug ben van de auteursresidentie in Björköby. Behalve het feit dat je daar niet op kunt antwoorden zonder ofwel 1) in clichés te vervallen, dan wel 2) de sprookjeszeepbel te doorprikken – en geen van beide is wat je wil – is de vraag die mij zelf harder bezig … Lees verder En nu?
Zaailing uit Zweden Geschreven en getekend op locatie, geïnspireerd door het landschap van de residentie in Björköby en het boek waar we momenteel aan werken De kruinen langs de waterkant ruisen zoals ze wiegen. Met lange, lome uithalen zijn ze in gesprek met zichzelf en met elkaar. Als het bos zich iets wil herinneren, hoeft het alleen maar te wachten tot de wind van … Lees verder ZAAILING #41 – In gesprek
Beheersvennootschap deAuteurs zette het duo Zweedse residenten tijdens het festival in de kijker door middel van een interview. De eekhoorn die ons afleidde door in de boom naast ons te komen paraderen en zorgde voor een komisch intermezzo in het gesprek, heeft de montage niet gehaald. Maar dat werd goedgemaakt door het exemplaar dat in Kopenhagen op een meter bij ons vandaan rustig aan een … Lees verder Nasmaakje in beelden #2
Björköby residentie — P.S. Het SmåBUS-festival in beeld, door de ogen en de pen van mijn Zaailing-compagnon Jurgen Walschot… http://www.jurgenwalschot.be Lees verder Nasmaakje in beelden #1
Björköby residentie — Blog #6 Zweden is een land dat klinkt als een droom. Niet in het minst omdat het de geboortegrond is van Astrid Lindgren, maar ook omdat het de sfeer uitademt van fjorden, donkere bossen en rotsblokken van waarachter elk moment kobolden tevoorschijn kunnen komen. Dankzij deAuteurs waren Jurgen Walschot en ik anderhalve week lang te gast in Källäng, het huis in … Lees verder Een land dat klinkt als een droom
Hardnekkige melodietjes 