Ons nieuwe boek is er dus, en ik ben heel blij met De oceaan van Mare. Het is een mooi, mooi boek, en de eerste gesprekken op Boektopia bevestigen dat het inderdaad perfect leest zonder voorkennis van de twee andere delen, en dat het verhaal en de beelden raken en resoneren zoals we het bedoelden. Meer kunnen we ons als boekenmakers niet wensen. Maar wat … Lees verder Wat kleiner wordt, gaat dieper
Het is er, het nieuwe boek. De oceaan van Mare. Het is een verhaal dat zich voor een groot deel in de diepzee afspeelt, en het schrijven ervan was bij momenten ook echt een duik in onbekende en troebele wateren. Ik ben dieper gegaan dan ik had verwacht voor dit boek. Ik heb er ook meer gevonden dan ik dacht. Net als de hoofdpersonages. De … Lees verder De betovering van wat ontbreekt
Wat voelt het ongelooflijk lang geleden dat ik nog eens te gast was op een plek waar uitgevers, schrijvers, boeken en lezers samen onder één groot dak rondliepen… Dit jaar kan het weer! (Nog) niet in Antwerpen, waar (los van elkaar) de heropstart van de Boekenbeurs én het Antwerpse cultuurbeleid twee bijzonder netelige kwesties zijn gebleken. Maar wel in Kortrijk, op Boektopia. Je vindt mij … Lees verder Een bezoekje op Boektopia?
“Je hebt een beperkt vermogen tot empathie en je neemt heel veel dingen letterlijk op”, zei iemand tegen mij. De uitspraak stak, nijdiger dan ik had verwacht. Ze was niet bedoeld als een belediging, maar een compliment was het ook niet. Ik liep er een paar dagen op te kauwen. Als iets binnenkomt, heb je er iets uit te leren, en ik wilde weten wat … Lees verder Het belang van het juiste woord
Het is herfst, dus zullen we het eens over de dood hebben? Echt, eerlijk? Lees verder Het grootste geschenk
Het was een oud project van Jurgen, dat ooit een eerste vonk van gedeelde interesse tussen ons liet ontvlammen, ergens aan een zwembad in Zuid-Frankrijk: een ter zijde geschoven beeldverhaal over eksters die een nest bouwden boven een kapotgeschoten landschap, aan het front van WO I. Het werd nooit een boek, maar de liefde bleef. Voor de eksters, voor de beelden, voor de koppige drang … Lees verder Zaailing #112 – Nest
De zon schijnt in schaduwen en zet de houten vloer in vuur en vlam. Het huis koestert binnen, buiten ademt de tuin aanvaarding met elk loslatend blad. De berk gloeit in afscheid en wij doen hetzelfde, licht van weemoed, klaar om over te gaan van seizoen. We herkennen elkaar in nieuwe huid. Ergens in de gouden tuin sterft een poes. Lees verder Overgaan
Ooit was jij een vonk. Ik bedacht je, of ik vond je, in het duister waarin eenzaamheid niet bestond omdat ze nog geen naam had. Met vonken is het opletten geblazen, dat wist ik. Ze zijn grillig en vluchtig, eventjes betoverend maar zo voorbij. Ze lichten op in je handpalm maar je kunt ze niet vasthouden. Niet jij. Je was een verhaal dat verteld wilde … Lees verder Zaailing #111 – Vlam
Hardnekkige melodietjes 