Weet je wat soms komisch maar vaker tragisch is om gade te slaan? De kracht van herbevestiging. We oogsten wat we zaaien, ook in gedachten, schreef ik al eerder. Als we negatieve beelden rondstrooien, zullen we die ook verder verspreiden. We maken precies datgene wat we niet willen sterker omdat we het er constant over hebben. Een heel concreet voorbeeld in de hele C*-soep. Ik … Lees verder De wijsheid van de slipschool
Waarom de waarheid in het Covid-debat nooit zomaar zwart of wit is Er zijn stemmen die zeggen dat dingen zich nu veel sneller manifesteren, dat projecten of dromen waar we vroeger maanden of jaren voor moesten werken zich nu aandienen in een fractie van die tijd. En ik moet zeggen, ik heb er persoonlijk toch ook al wel een paar staaltjes van gezien. Toen ik … Lees verder Dus de overheid manipuleert… En dan?
Wat we in deze samenleving ook beweren: we houden niet van onze kinderen. Reageer je nu verontwaardigd? We weten allang dat je mooie woorden moet koppelen aan daden, en wie kijkt naar wat we doen, kan niet anders dan concluderen dat we ofwel bewust liegen, ofwel niet beseffen dat we liegen. Ik weet niet welke van de twee het ergst is. Als onze samenleving van … Lees verder We houden niet van onze kinderen
Ze overvalt me weer, de emotionele vermoeidheid naar aanleiding van een paar C**-artikels en bijbehorende gesprekken, op sociale media, thuis en in mijn eigen hoofd. De wereld is zo’n mallemolen, met de steeds krampachtiger houding ten opzichte van besmetting en ziekte, gecontrasteerd door de onredelijke angst over vaccins. Daartussenin schiet steeds hardere taal over ‘asociale’ jongeren met scherp en leidt de gefundeerde wanhoop van al … Lees verder Waar we -geen- recht op hebben
En ik die dacht dat 2021 rustig zou beginnen… Rond midwinter was ik in winterslaapmodus. Moe, loom, tevreden met mijn plek op de sofa onder een dekentje, terwijl de echtgenoot en de zoon, allebei twee volle weken op pauze voor de kerstvakantie, daar synchroon met mij elk hun eigen vorm van vonden: spelend, lezend, hangend, lanterfantend… De avondmaaltijd koken was het actieve toppunt van de … Lees verder Helder hoofd, helder hart
Het zou ons sieren om wakker te worden Veertien jaar geleden verscheen An incovenient truth, de film waarin Al Gore de vinger legt op de diepe, zere plek van klimaatopwarming en menselijke overconsumptie. De ongemakkelijke waarheid die hij ons toen voorschotelde, is niet veranderd – waarheden gebaseerd op natuurwetten en harde feiten hebben niet snel de neiging dat te doen. De smeltende ijskappen, het methaan … Lees verder Een bubbel, een virus, een droom
De mensheid als kind dat zijn slachtofferschap nooit ontgroeide De C**-maatregelen hakken er bij velen steeds dieper in. Het verzet ertegen groeit, de onverzettelijkheid van de wetgevers ook. De wanhoop van de sommigen valt op een koude steen bij de morele superioriteit van anderen. We horen termen vallen die we vroeger alleen associeerden met bananenrepublieken en autoritaire staten. Iedereen heeft het gevoel het gelijk aan … Lees verder Waar we écht bang voor zijn
Ik lees het de laatste tijd steeds vaker. Over jongeren die elkaar in het geniep ontmoeten. Over shoppers in al te drukke winkelstraten. Over families die na een lang eenzaam najaar één avond samen willen vieren. Over mensen die afspreken met wat volgens de regels één persoon teveel is. Over mensen die bang zijn voor vaccins. Over zelfstandigen die hun levenswerk in rook zien opgaan … Lees verder “Ze denken alleen maar aan zichzelf”
Een opiniestuk dat ik een tijdje geleden inzond naar De Standaard en dat de krant uiteindelijk nét niet haalde. Daarom publiceer ik het alsnog hier. Het is, met het oog op de opiniepagina’s, iets scherper van opzet dan mijn andere stukken. Meestal probeer ik zachter te zijn. Sorry als het iemand choqueert. Wij leven in een samenleving van uitmuntendheid. We verleggen al meer dan een … Lees verder Tijd om de standaard te verlagen
Een pleidooi voor organische, artistieke ongehoorzaamheid Als we geen ego hadden, zouden we als mensen onze plaats in het grote web van leven innemen zonder daar bij stil te staan, net zoals alle andere wezens op aarde. We zouden onze diepere bedoeling leven, in plaats van ons vertwijfeld af te vragen wat ze is – en vaak vruchteloos te blijven zoeken bij gebrek aan kompas. … Lees verder Waar we voor leven
