In de reeks onevenaarbare openingszinnen: Why is the measure of love loss?(Jeanette Winterson, Written on the body, 1992) Ik maakte kennis met die zin (en het hele boek dat erop volgde) in 1996, toen ik nog te jong en te naïef was om alles wat er tussen de lijnen lag, als de lichamen tussen lakens of de wanhopige intimiteit waarnaar we snakken, ten volle te … Lees verder Doe verdomme iets
Ik volg een ritueel pad dit jaar, dat zich uitstrekt in de twaalf ‘rooknachten’, de nachten die zich volgens de overlevering buiten de tijd bevinden, omdat ze het verschil overbruggen tussen de omwenteling van de zon en de daar niet helemaal mee overeen komende maancycli binnen één jaar. De wiskunde ervan laat ik aan me voorbij gaan, de symboliek is krachtig. De donkerste dagen van … Lees verder Tijd om te rouwen
We kraken. We barsten. We kreunen onder een druk die maar niet afneemt. Op bepaalde momenten in de geschiedenis gaat een samenleving door een periode van immense verandering. Er zijn gebeurtenissen van buitenaf die alles laten daveren en tegelijk is er ook een druk van binnenuit, veroorzaakt door diep ingesleten overtuigingen, verroeste structuren, oude manieren van denken en handelen die niet in staat zijn om … Lees verder Onder druk
Er zijn van die momenten waarop een paar oude puzzelstukjes plotseling in elkaar vallen. Een bericht van Jeroen Olyslaegers zette me aan het denken – niet voor de eerste keer – over seksisme en de omgangsvormen tussen mannen en vrouwen. Ik citeer: “Het ging over een zangeres. Een vrouw plaatste een foto van haar op FB waaronder een mooie quote over het waarom van zingen. … Lees verder Contexten vermengen is niet onschuldig
Toen ik jong was, had ik een hekel aan lessen geschiedenis die ongeveer als volgt klonken: ‘In (jaar) xxxx werd het land geteisterd door hongersnood. Door een combinatie van de slechte oogsten van de jaren daarvoor en de aanhoudende spanningen tussen adel, clerus en het volk namen de gevoelens van vijandigheid toe. In (jaar) xxxx kwam het tot een bloedige opstand. De opstandelingen, een bondgenootschap … Lees verder De vloek van het vogelperspectief
Wanneer komt het moment dat we op de knieën zakken en toegeven dat dit geen strijd is die we moeten winnen, dat het zelfs geen strijd is die we gaan verliezen, ook al hoort er diep verdriet bij, maar dat dit gewoon de definitie is van wat het is om te leven op deze planeet? Dat schreef ik een jaar geleden al, over onze aanpak … Lees verder De oude verhalen zijn doodmoe
‘Over tien jaar ben ik ook 65, hoor’, zei een vriendin een beetje geschrokken toen ik in een gesprek naar aanleiding van mijn vorige blog vlakaf stelde dat we als samenleving eens goed moeten beginnen nadenken over hoe krampachtig we mensen in leven willen houden. En dan? dacht ik. Het is niet omdat ik tien jaar jonger ben dan jij dat ik morgen niet van … Lees verder Een mooi begin
Beste beleidsmakers, Met de recent genomen maatregelen doet u de complotdenkers een onschatbaar cadeau. Ik twijfel niet aan uw goede bedoelingen, ook nu niet. Dat maakt mij in de ogen van velen ongetwijfeld naïef. Maar ik ben ervan overtuigd dat slechte beslissingen bijna altijd genomen worden door gewone mensen met goede bedoelingen. Daarom zie ik in het vergevorderd invoeren van het Covid-Safe Ticket en het … Lees verder De tragiek van het zwaktebod
Ik ben weer thuis, maar het voelt nog niet helemaal zo. Iets in mij is gefragmenteerd, ontworteld. Veel heeft te maken met de woelige toestand van de wereld. Ik snak naar de rust van mijn werkkamer, van een soort lockdownachtig isolement zelfs. Ik heb geen boodschap aan de overload aan activiteiten, vragen en aanbiedingen die mijn kant op komen. De vaardigheid om nee te zeggen … Lees verder De blauwe pillen zijn op
Deze zomer, geconfronteerd met de manier waarop de tijd voor mijn ouders in mijn afwezigheid niet had stilgestaan, schreef ik over de kwetsbaarheid van het leven. Ik had een voorgevoel van breekbaarheid. Intussen ben ik veel sneller terug in Frankrijk dan ik toen had gedacht – of gewild. Mijn vader heeft een heupoperatie ondergaan en extra ondersteuning ter plaatse is nodig. Ziedaar mijn voorgevoel in … Lees verder Ouder en wijzer
Hardnekkige melodietjes 