Ik ben herbegonnen in het magistrale boek The web of meaning van Jeremy Lent. Dingen twee keer lezen kan heel heilzaam zijn om ze beter te begrijpen. En juist wanneer ik de passage bereik over de twee verschillende stemmen die we allemaal in ons hebben (de Interpreteerder en de Mysticus), barst er op sociale media het zoveelste bombardement van wantrouwen los. De details doen er … Lees verder Verhalen zijn vergif
Purgatorium, zo heet het vagevuur uit de christelijke traditie oorspronkelijk. Purgare betekent in het Latijn zoveel als ‘zuiveren, louteren’. Het vagevuur is met andere woorden de plek waar zielen die iets op hun kerfstok hebben een (al dan niet gedwongen) vorm van bewustwording en zuivering ondergaan. Het is de plaats waar de inzichten komen, en die inzichten zijn niet zelden pijnlijk, of minstens toch ongemakkelijk. … Lees verder Het vagevuur van de puber die Mensheid heet
Onlangs herinnerde ik me een verhaal dat ik meer dan dertig jaar geleden hoorde op het bezinningsweekend van de catechese, indertijd een verplicht nummertje voor wie zijn plechtige communie wilde doen. Het is een verhaal dat velen prachtig zullen vinden (het werd toen ook gebruikt als een soort stichtende parabel) maar dat voor mij heel onaangenaam voelde. Ik kon er als jongere de vinger niet … Lees verder Hulpeloos of krachtig?
Je kunt niet schrijven over verliefdheid als je middenin een crush zit, zeggen ze. Net zoals je niet kunt schrijven over dronkenschap als je een stuk in je kraag hebt. De woorden om de ervaring weer te geven, komen pas achteraf, als de emotie bekoeld is en de ervaring verwerkt, als je hoofd genoeg helderheid heeft om de juiste woorden te vinden. Dat klopt echt … Lees verder Laat de monsters waar ze thuishoren
“Wie ben jij eigenlijk? Als je niet iemands moeder, iemands dochter of iemands vrouw bent? Wie ben jij zélf?” Het is een van de hardste dingen die ik mijn moeder ooit naar het hoofd geslingerd heb. Ik weet niet meer of het gebeurde op een Moederdag, maar het zal er niet ver vanaf gezeten hebben. Ik was pakweg twintig jaar en ik zat vol frustraties … Lees verder Iemands moeder, iemands dochter, iemands vrouw
Vandaag is een dag waarin er niet veel lukt. Zelfs al maakte ik een nieuwe #kaartvandeweek waar ik wel tevreden van was. Zelfs al scheen de zon stralend. Zelfs al kwam er een fijn ontwerp voor een postkaart in het kader van Internationale Vrouwendag voor een ontmoeting waaraan ik mag deelnemen (op een later tijdstip meer daarover). Zelfs al werd er een mooie lezingenreeks goedgekeurd. … Lees verder Als de ritmes niet meer kloppen
‘Ik heb het gevoel dat die hele C*-periode mij veel gebracht heeft’, zegt mijn vriendin. Ze eet de laatste happen van de verrukkelijke zuurdesemtoast met vis en groenten die we allebei besteld hebben. ‘Ik mag echt niet klagen, zeker niet als ik zie hoe andere mensen eraan toe zijn.’ ‘Je bent de laatste jaren ook enorm gegroeid’, zeg ik. Dat zijn geen loze woorden. Ze … Lees verder Je hebt er wel ja tegen gezegd
Er was eens… Een betoging misschien, van mensen die het anders wilden. Of een overheid, die vanuit verkramping beleid voerde. Een groep wetenschappers, die zo oprecht overtuigd waren van hun missie dat ze vergaten dat er andere manieren bestonden om naar de dingen te kijken. Groepen op macht belust, die verhalen konden verdraaien om zo meer invloed te krijgen. Nog andere mensen, die zo in … Lees verder Verhalen om in te geloven
De actualiteit, de gruwel. Een peuter vermoord. Een losgeslagen psychopaat met een verleden. Een systeem met veel te grote mazen om door te glippen. Ik leef mee met de slachtoffers, ik kan niet anders. Maar bij elk bericht, elke commentaar die ik zie, voel ik ook die rilling van onbehagen. Het klopt niet. We gaan té kort door de bocht. Nee, als samenleving kun je … Lees verder We kweken kapotte mensen
In de reeks onevenaarbare openingszinnen: Why is the measure of love loss?(Jeanette Winterson, Written on the body, 1992) Ik maakte kennis met die zin (en het hele boek dat erop volgde) in 1996, toen ik nog te jong en te naïef was om alles wat er tussen de lijnen lag, als de lichamen tussen lakens of de wanhopige intimiteit waarnaar we snakken, ten volle te … Lees verder Doe verdomme iets
Hardnekkige melodietjes 