Tijd om te rouwen

Ik volg een ritueel pad dit jaar, dat zich uitstrekt in de twaalf ‘rooknachten’, de nachten die zich volgens de overlevering buiten de tijd bevinden, omdat ze het verschil overbruggen tussen de omwenteling van de zon en de daar niet helemaal mee overeen komende maancycli binnen één jaar. De wiskunde ervan laat ik aan me voorbij gaan, de symboliek is krachtig. De donkerste dagen van … Lees verder Tijd om te rouwen

Onder druk

We kraken. We barsten. We kreunen onder een druk die maar niet afneemt. Op bepaalde momenten in de geschiedenis gaat een samenleving door een periode van immense verandering. Er zijn gebeurtenissen van buitenaf die alles laten daveren en tegelijk is er ook een druk van binnenuit, veroorzaakt door diep ingesleten overtuigingen, verroeste structuren, oude manieren van denken en handelen die niet in staat zijn om … Lees verder Onder druk

Een nieuw jaar tegemoet

Een experimentje: een terugblik en een vooruitblik tegelijk, een kleine staande bureaukalender voor het komende jaar, met elke maand een nieuw Innerlijk Landschap. Sommige beelden zijn vertrouwd, andere zijn gloednieuw. Zo hoort dat voor een gloednieuw jaar. Omdat het afgelopen jaar er een was waarin zoveel innerlijke deuren zich openden.Omdat ik iedereen een nieuw jaar toewens waarin de innerlijke ruimte plots veel groter wordt, en … Lees verder Een nieuw jaar tegemoet

Contexten vermengen is niet onschuldig

Er zijn van die momenten waarop een paar oude puzzelstukjes plotseling in elkaar vallen. Een bericht van Jeroen Olyslaegers zette me aan het denken – niet voor de eerste keer – over seksisme en de omgangsvormen tussen mannen en vrouwen. Ik citeer: “Het ging over een zangeres. Een vrouw plaatste een foto van haar op FB waaronder een mooie quote over het waarom van zingen. … Lees verder Contexten vermengen is niet onschuldig

Een leefbare toekomst

Elke ochtend als ik mijn zoon op zijn fiets zie stappen, hesje aan, fietslicht aan, boekentas met fluo eromheen, fluitend door weer en wind, denk ik: wat word je groot. Wat ben ik trots op je. Tegelijk houd ik ook altijd weer mijn moederhart vast. Omwille van zotte en gehaaste automobilisten in de eerste plaats, maar daaronder liggend knaagt altijd de vraag: wat zal jij meedragen van deze donkere, intense, angstige dagen? Hoe zal jij de rest van je leven tegemoet gaan? Hoe diep zal de angstige indruk van de donkere C*-jaren op jou zijn? En zal jij ooit nog tijden kennen die enigszins kunnen tippen aan de zorgeloosheid waarin wij, jouw ouders, mochten opgroeien? Lees verder Een leefbare toekomst

ZAAILING #100 – Vleugels

Een ode aan vijf jaar gedeelde magie jij was de engel die zijn veren verborgen hield ik zocht in de bossen naar de ziel van een beest van zaadje tot zandkorrel stroomden wij mee met het verhaal, tastten kwetsbaarheid af, deelden luchtruim, bevruchtten, bevroren, verdwenen in vlammen, keken bij valavond recht in de zon we strooiden sporen van schoonheid door nachtelijk laagland en schikten nesten … Lees verder ZAAILING #100 – Vleugels

De vloek van het vogelperspectief

Toen ik jong was, had ik een hekel aan lessen geschiedenis die ongeveer als volgt klonken: ‘In (jaar) xxxx werd het land geteisterd door hongersnood. Door een combinatie van de slechte oogsten van de jaren daarvoor en de aanhoudende spanningen tussen adel, clerus en het volk namen de gevoelens van vijandigheid toe. In (jaar) xxxx kwam het tot een bloedige opstand. De opstandelingen, een bondgenootschap … Lees verder De vloek van het vogelperspectief