Hoe ‘De serres van Mendel’ ontstond – deel #1 Het begon als een vage hint van een verhaal, een voorgevoel. En ik weet nog precies wanneer ik het kreeg: toen ik in de vroege jaren van mijn pendeltraject naar Brussel telkens gefascineerd keek naar het piepkleine stukje koninklijke tuin van Laken dat ik in het voorbijrijden vanaf het spoor kon zien. Die enorme tuin, het … Lees verder Tête-bêche en carte blanche
Ik ben blij en vereerd dat ik een tijdje geleden de kans kreeg om een bijdrage te leveren aan Barreras, een uitgave van Pantingo. Pantingo is een jonge uitgeverij van zines en kunstzinnige projecten. Hart en ziel achter dat alles is kunstenares Tessa De Ceuninck. Haar boek Barreras benadert het verhaal van de bootvluchtelingen door te spelen met ogenschijnlijk tegenstrijdige beelden in dialoog met elkaar. … Lees verder Barreras: een bijzonder boek
Jij kent mij door en door.Dat zeg je. Terwijl ik naar je staar in verstomming en me nog net op tijd herinner dat ik beter mijn mond sluit. Hoezo, ik ken jou door en door? Als je bedoelt dat wij geboren werden uit dezelfde ster die zich exploderend in de ruimte verspreiddedat wij tentakels waren aan één varenblad dat zich reikhalzend ontrolde in het zonlichtdat … Lees verder ZAAILING #55 – Door en door
In dezelfde straat als het kantoor waar ik de afgelopen zes jaar heb gewerkt, is een klein sushi-huisje gevestigd. Het is het levenswerk van een Aziatisch koppel, man en vrouw. Ze zijn minzaam, bescheiden en beleefd. Wat ze bereiden, is lekker en toch niet te prijzig, en eens ze je herkennen als vaste klant ontdooit hun strakke beleefdheid en blijken ze warm en gastvrij. Hun … Lees verder Plots pakte hij mijn hand
Ze zeggen dat vogels holle botten hebben zodat ze licht genoeg zijn om te vliegen Ik geloof dat het komt omdat wat hol is zich vanzelf leent tot loslaten Wat is dat anders dan de wereld uitwuiven zonder omkijken wegvliegen en verdwijnen Ik bewoon de plek waar ik groeide steeds minder Gestaag gaapt ze groter, de holte in mij De wind mag komen, nog even … Lees verder ZAAILING #54 – Licht genoeg
Ik sta op een punt in mijn leven waarop ik even niets weet, en dat is prima. Dat niet-weten heeft iets bijzonders, zo’n beetje als lentelicht: helder en verblindend. Ik voel de warmte en de onrust die er vanaf straalt even fel. Ik ben pril, zegt het, ik ben nog maar pas begonnen. Maar ik ben sterk, voel je hoe sterk ik ben, en hoe … Lees verder Verblindend, maar helder
Hardnekkige melodietjes 