Duisternis, noem me broeder zodat ik niet bang ben voor wat ik zoek. De auteur van deze prachtige uitspraak is onbekend. Ik las ze voor het eerst in een boek over Jungiaanse psychologie waarin de nadruk lag op de ‘schaduw’: het stuk van onze psyche waarin we alle dingen opbergen die we onwenselijk vinden van onszelf. Onze angsten, onze meest geheime verlangens, onze schaamte, onze … Lees verder De helende aanraking van het duister
wat kan ik je wensen dan de tijdloosheid tussen kind en wasdom, een rimpelloze zomer van weerspiegelingen om in thuis te komen een veilige bedding om bruggen te slaan over groeiende verschillen heen ik zou je willen zeggen: het hart is veilig als vertrouwen de taal van het gesprek bepaalt maar je dwaalt en lacht en vlindert en negeert mij en dat is helemaal zoals … Lees verder Veilige bedding
De afgelopen maanden hadden iets van een geboortekanaal. Geen idee waar de druk vandaan kwam die in golven op mij inwerkte, maar heftig was het wel. Heftig, en duister. Met stemmingswisselingen, momenten van grote schoonheid en kracht, dagen van totale emotionele uitputting zonder bodem. De wereld die onophoudelijk bleef schuiven, veranderen, inbeuken. Vragen bij alles, inclusief mezelf. Nee, ik was niet opeens in een depressie … Lees verder Door de barsten schijnt het licht
Sommige dingen kun je niet forceren Ik zie hoe mijn man, tot aan zijn borst in het water, rozenblaadjes uit het zwembad vist, afgewaaid van de uitgebloeide rozen in de tuin van mijn ouders hier in Frankrijk. Hij wil ze op de kant gooien, met een beweging die doet denken aan hoe je een bal gooit: gericht, met kracht. De rozenblaadjes raken niet verder dan … Lees verder Werelden die uitgebloeid zijn
Net zoals vorig jaar maakten we een extra kerst-hoofdstukje in de sfeer van De serres van Mendel & De wortels van de wereld. Via deze link kan je de pdf van de KerstZAAILING downloaden. Wie de boeken kent, mag dit verhaal beschouwen als een overgangshoofdstuk van boek twee naar… een vervolg. 🙂 Wie ze nog niet las: word maar lekker nieuwsgierig! Of nog beter: rep je … Lees verder KerstZAAILING #93 – Een warm weerzien
Nu krijgen de introverten het zwaar. De corona-maatregelen versoepelen. We mogen de deur weer uit voor iets anders dan een ommetje wandelen of fietsen, we kunnen – voorzichtig – naar de winkel en we mogen zelfs wat meer volk zien dan wie onder hetzelfde dak woont. Het zou moeten klinken als een beloning, maar het wringt mij op alle mogelijke manieren tegen. Het is de … Lees verder Intimiteit
Een pad laat zich maar één stap per keer lopen. En met elke pas verschuift alles subtiel van perspectief. Bomen die als wachtposten toekijken hoe wij langslopen, wijken geleidelijk terug uit ons blikveld. Contouren die we niet vermoedden, komen steeds scherper in beeld. De diepte waar we doorheen wandelen wordt rijker, het woud zelf een omhelzing. De nevel die zich tussen de stammen weeft, kleeft … Lees verder ZAAILING #70 – Hoe ver we gekomen zijn
“I remember one morning getting up at dawn. There was such a sense of possibility. You know, that feeling. And I… I remember thinking to myself: So this is the beginning of happiness, this is where it starts. And of course there will always be more… never occurred to me it wasn’t the beginning. It was happiness. It was the moment, right then.” Aan het … Lees verder Een bronervaring
Wanneer onze lijnen kruisen, verandert een van ons beiden dan van koers? Of blijven we gaan, rechttoe rechtaan naar de horizon, of naar iets wat die op zijn minst lijkt te beloven? Het ontwaken is bruusk: wie verder gaat dan het vertrouwde, valt over de rand. Zekerheden lopen dood, elke kaart heeft randen. Wie buiten beeld stapt, wacht de afgrond. Een raamwerk is immers bedoeld … Lees verder ZAAILING #42 – Een beeld dat bewaart
‘Hoe was het in Zweden?’ De vraag is mij al meer dan eens gesteld sinds ik terug ben van de auteursresidentie in Björköby. Behalve het feit dat je daar niet op kunt antwoorden zonder ofwel 1) in clichés te vervallen, dan wel 2) de sprookjeszeepbel te doorprikken – en geen van beide is wat je wil – is de vraag die mij zelf harder bezig … Lees verder En nu?
Hardnekkige melodietjes 