Tag: vertrouwen

spiritualiteit

Het subtiele – een kompas in woelige tijden

Wie mij goed kent, weet het wel: ik ben een spiritueel mens. Ik combineer dat met een behoorlijke portie kritische ratio. Mijn vrienden- en kennissenprofiel op sociale media is daar een weerspiegeling van. Maar de afgelopen maanden word ik stilletjes nerveus van dingen die ik lees bij sommige van die kennissen. Het zijn doorgaans mensen die bezig zijn met het ‘alternatieve’. Ze strooien met spirituele … Lees verder Het subtiele – een kompas in woelige tijden

kirstinvanlierde24 reacties
Zaailingen

De horizon in ons hoofd

Zijn we er klaar voor, voor die toekomst zonder C**? Sommigen kondigen hem al heel stellig aan en prikken data, gelinkt aan het prikken van vaccins. Er wordt gegoocheld met budgetten en verwachtingen. We hopen op nieuwe mogelijkheden in die toekomst, maar we zijn er ook bang voor: we vrezen de faillissementen, de afgeschafte schoonheid, de littekens die dieper in ons vel gekerfd blijken dan … Lees verder De horizon in ons hoofd

kirstinvanlierde1 reactie
Samenwerking, Schrijven

Zichtbaar – met of zonder schulp

Hoe ‘De serres van Mendel’ ontstond – deel #3 Hier lees je: – Deel #1 – Tête bêche en carte blanche : hoe het allemaal begon– Deel #2 – Een ‘fijn projectje tussendoor’ : hoe het eerste scheutje kon groeien Het zijn wellicht twee van de meest fundamentele menselijke basisbehoeften: we willen contact ervaren met anderen, maar we willen ons óók veilig voelen. En in … Lees verder Zichtbaar – met of zonder schulp

kirstinvanlierde3 reacties
Fotografie, Mens & maatschappij

Pluisjes in een web

Mijn generatie is kwetsbaar, besef ik, nu meer dan ooit. Wij zijn de kinderen van de mei ’68-ers, opgevoed door ouders die het toppunt hebben meegemaakt van een samenleving die haar oude ketenen afgooide. The sky was the limit, en flower-power vrijheid-blijheid. Alles mocht, alles kon. Wij zijn opgevoed met de idee dat jongens niet beter zijn dan meisjes, en dat je alles mag of … Lees verder Pluisjes in een web

kirstinvanlierdeEen reactie plaatsen
Samenwerking, Schrijven, Zaailingen

ZAAILING #58 – Verdwalen in lijnen

Als ik je mijn hand geef, zullen we dan samen verdwalen op de kaart?Dat is zoiets als verdwalen in een stad, of tussen de zinnen van een verhaal. Want elke zin leidt naar een andere maar nooit terug naar het begin. Als ik mijn ogen sluit, zie ik het landschap waarin wij geboren worden. In de diepte van een donker dal, in het kleine huis … Lees verder ZAAILING #58 – Verdwalen in lijnen

kirstinvanlierdeEen reactie plaatsen
Fotografie, Mens & maatschappij

De relativiteit van gewicht

Voor lezers die hier per Google heen surften en een blog verwachtten over ‘je lichaam is mooi zoals het is’, sorry! Dát soort gewicht bedoel ik niet. Volgers van deze blog weten sowieso dat ze dat soort stukjes hier niet zullen aantreffen. (Hoewel ik wél vind dat elk lichaam mooi is zoals het is, op voorwaarde dat de eigenaar ervan het liefdevol verzorgt en het … Lees verder De relativiteit van gewicht

kirstinvanlierdeEen reactie plaatsen