Dit is het diepste punt van het jaar, de nacht van het langste duister. En in de hemel staan twee belangrijke planeten op een heel bijzondere manier dichter bij elkaar dan ze de afgelopen achthonderd jaar deden. Op wat voor manier je de combinatie ook wil lezen, dit is het kantelpunt van een oude naar een nieuwe wereld. Het duister voelde dit najaar voor mij … Lees verder Vanaf morgen
Ik lees het de laatste tijd steeds vaker. Over jongeren die elkaar in het geniep ontmoeten. Over shoppers in al te drukke winkelstraten. Over families die na een lang eenzaam najaar één avond samen willen vieren. Over mensen die afspreken met wat volgens de regels één persoon teveel is. Over mensen die bang zijn voor vaccins. Over zelfstandigen die hun levenswerk in rook zien opgaan … Lees verder “Ze denken alleen maar aan zichzelf”
Een been breken is pijnlijk en gedwongen rust is vaak lastig. Maar wanneer de revalidatie aanbreekt, laten de eerste stappen op dat stramme, zwakke, onzekere ledemaat ons soms terugverlangen naar de tijd wanneer alles in zijn onbeweeglijkheid helder en duidelijk was. We zijn als samenleving aan het revalideren van de (eerste?) Covidgolf. En al heeft de dokter ons zojuist verteld dat we werk gaan maken … Lees verder Op wankele benen
1 // Verandering van perspectief De maatregelen om de verspreiding maar vooral een drastische piek in het Covid-19 virus tegen te gaan, zijn amper een paar dagen actief. Toch merk ik de impact ervan overal. De kracht van een verhaal, denk ik glimlachend bij mezelf. Ziedaar in levende lijve bewezen hoe het werkt. Niet dat de informatie die we krijgen over het virus of de … Lees verder Ziende blind
