Als het even kan, vermijd ik het centrum van drukke steden, en al helemaal in feest- of koopjestijd. Maar gisteren was ik op vraag van familie die een museumbezoek georganiseerd hadden in het centrum van Antwerpen en het was de hel. Gisteren, als in: de dag dat de politie hele stromen wagens naar de P&R’s buiten de stad moest escorteren omdat het centrum overspoeld werd … Lees verder Wat we willen
Ik volg een ritueel pad dit jaar, dat zich uitstrekt in de twaalf ‘rooknachten’, de nachten die zich volgens de overlevering buiten de tijd bevinden, omdat ze het verschil overbruggen tussen de omwenteling van de zon en de daar niet helemaal mee overeen komende maancycli binnen één jaar. De wiskunde ervan laat ik aan me voorbij gaan, de symboliek is krachtig. De donkerste dagen van … Lees verder Tijd om te rouwen
Er zijn van die momenten waarop een paar oude puzzelstukjes plotseling in elkaar vallen. Een bericht van Jeroen Olyslaegers zette me aan het denken – niet voor de eerste keer – over seksisme en de omgangsvormen tussen mannen en vrouwen. Ik citeer: “Het ging over een zangeres. Een vrouw plaatste een foto van haar op FB waaronder een mooie quote over het waarom van zingen. … Lees verder Contexten vermengen is niet onschuldig
Elke ochtend als ik mijn zoon op zijn fiets zie stappen, hesje aan, fietslicht aan, boekentas met fluo eromheen, fluitend door weer en wind, denk ik: wat word je groot. Wat ben ik trots op je. Tegelijk houd ik ook altijd weer mijn moederhart vast. Omwille van zotte en gehaaste automobilisten in de eerste plaats, maar daaronder liggend knaagt altijd de vraag: wat zal jij meedragen van deze donkere, intense, angstige dagen? Hoe zal jij de rest van je leven tegemoet gaan? Hoe diep zal de angstige indruk van de donkere C*-jaren op jou zijn? En zal jij ooit nog tijden kennen die enigszins kunnen tippen aan de zorgeloosheid waarin wij, jouw ouders, mochten opgroeien? Lees verder Een leefbare toekomst
Toen ik jong was, had ik een hekel aan lessen geschiedenis die ongeveer als volgt klonken: ‘In (jaar) xxxx werd het land geteisterd door hongersnood. Door een combinatie van de slechte oogsten van de jaren daarvoor en de aanhoudende spanningen tussen adel, clerus en het volk namen de gevoelens van vijandigheid toe. In (jaar) xxxx kwam het tot een bloedige opstand. De opstandelingen, een bondgenootschap … Lees verder De vloek van het vogelperspectief
Wanneer komt het moment dat we op de knieën zakken en toegeven dat dit geen strijd is die we moeten winnen, dat het zelfs geen strijd is die we gaan verliezen, ook al hoort er diep verdriet bij, maar dat dit gewoon de definitie is van wat het is om te leven op deze planeet? Dat schreef ik een jaar geleden al, over onze aanpak … Lees verder De oude verhalen zijn doodmoe
Beste beleidsmakers, Met de recent genomen maatregelen doet u de complotdenkers een onschatbaar cadeau. Ik twijfel niet aan uw goede bedoelingen, ook nu niet. Dat maakt mij in de ogen van velen ongetwijfeld naïef. Maar ik ben ervan overtuigd dat slechte beslissingen bijna altijd genomen worden door gewone mensen met goede bedoelingen. Daarom zie ik in het vergevorderd invoeren van het Covid-Safe Ticket en het … Lees verder De tragiek van het zwaktebod
Ik ben weer thuis, maar het voelt nog niet helemaal zo. Iets in mij is gefragmenteerd, ontworteld. Veel heeft te maken met de woelige toestand van de wereld. Ik snak naar de rust van mijn werkkamer, van een soort lockdownachtig isolement zelfs. Ik heb geen boodschap aan de overload aan activiteiten, vragen en aanbiedingen die mijn kant op komen. De vaardigheid om nee te zeggen … Lees verder De blauwe pillen zijn op
Deze zomer, geconfronteerd met de manier waarop de tijd voor mijn ouders in mijn afwezigheid niet had stilgestaan, schreef ik over de kwetsbaarheid van het leven. Ik had een voorgevoel van breekbaarheid. Intussen ben ik veel sneller terug in Frankrijk dan ik toen had gedacht – of gewild. Mijn vader heeft een heupoperatie ondergaan en extra ondersteuning ter plaatse is nodig. Ziedaar mijn voorgevoel in … Lees verder Ouder en wijzer
“It’s been my impression that we all come into this world as children who want love, and if we can’t get love, we settle for power.” De woorden komen uit Gods in Everyman en ze resoneren als een gongslag. Ik zie ze voor me, de bruten in Afghanistan die meisjes verbieden om onderwijs te krijgen, die vrouwen verhandelen en verkrachten omdat God afstammelingen wil, die … Lees verder Dat wat geen liefde kreeg
Hardnekkige melodietjes 