Wees welkom. Glijd met je vingers langs de wand en voel het hart van de farao kloppen. Ik heb hier gewoond. Dit is het land van mijn nederlagen en mijn onmenselijke verdriet. Alles wat ik ooit deed, ligt opgetekend: dromen, raadsels, de scherven van rots. Fragmenten van een leven dat langer duurt dan de ergste kwelling. Je komt naar mij toe en je vraagt naar … Lees verder ZAAILING #43 – Klauwen
Mijn raaf die ooit hoger kon vliegen, kijkt verlangend naar de hemel waar de wolken zich opstapelen. Odin wacht tevergeefs op nieuws. Mijn raaf houdt de wacht. Als ik haar roep, kijkt ze me stil aan, houdt haar kopje schuin. Ze durft niet dichterbij te komen. Wanneer ze haar veren schikt, waait oud stof op, en het licht binnenin haar gaat iets feller … Lees verder ZAAILING #39 – Odin
Een Zaailing op locatie De vakantie was dit jaar broodnodig, maar het grillige verloop van verlofperiodes maakt het op vlak van Zaailingen soms wel lastig om de maanritmes aan te houden… Niets wat niet ingehaald of goedgemaakt kan worden, natuurlijk. En ook de meest creatieve zaaiers moeten er nu en dan even tussenuit. Maar deze volle maan zijn we toch weer van de partij! … Lees verder ZAAILING #38 – Het hard van de steen
Ze is gearriveerd. Eindelijk. Persephone, dochter van Demeter. Tijdens de maanden dat ze bij Hades in de onderwereld verblijft, kwijnt haar moeder Demeter weg van verdriet. Bomen verliezen hun bladeren, alles is kaal. Pas wanneer Persephone weer naar de bovenwereld komt om de helft van het jaar bij haar moeder te zijn, leeft Demeter weer op en gaat alles in de natuur aan het bloeien … Lees verder De dochter van Demeter
Als het idee zichzelf aandient verhuld in een waas, bijna als een goocheltruc maar het wil toch dat je er aandacht aan besteedt. Een hardnekkig melodietje in je hoofd, woorden die blijven terugkomen voor meer tot jij en het idee verzadigd zijn van elkaar en heel erg verliefd maar al het andere is nog steeds onduidelijk. In lang vervlogen tijden noemden … Lees verder De bron die mij voedt
Bossen zijn gevaarlijk bij storm. Maar het geweld van de natuurkrachten is niets vergeleken met de orkaan in ons. Kunnen we iets beginnen tegen dat innerlijk tumult, als het eenmaal losbarst? Vaak hadden we het niet eens zien aankomen, zo gewend zijn we het om te leven onder de dreiging van een immer grijze lucht. Vertwijfeld vragen we ons af wat ons bezielt, … Lees verder ZAAILING #25 – Ontketend
is dat hoe de goden ons zien balancerend op de smeltende rand van de afgrond, geworteld in illusies reikhalzend verlangend naar een hemel die er niet is gracieus in onze pogingen dat wel ZAAILINGEN is een project van schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten. Zij schrijft bij de beelden, hij tekent bij de tekst. … Lees verder ZAAILING #24 – Hoe de goden ons zien
Een meditatie voor het nieuwe jaar ZAAILINGEN is een project van schrijfster Kirstin Vanlierde en tekenaar Jurgen Walschot. Zaailingen zijn creatieve scheuten. Zij schrijft bij de beelden, hij tekent bij de tekst. Lees verder ZAAILING #23 – Dageraad
Als de scherpste schaduwen vallen, vind je hem op zijn tak. De meester van de maan overschouwt de wereld. Verlangend staren we omhoog naar wat hij heeft. Het is een schat die hij in stilte bewaakt, dat is zo duidelijk als wat. Wat jammer dat hij niet even per ongeluk zijn bek open doet. Met kruimels zouden we al tevreden zijn. Is het … Lees verder ZAAILING #22 – Meester van de maan
Verbonden met de Soul Circle Ik roep mijn vrienden en ze komen. Eerst aarzelend, een enkeling, nog onduidelijk van vorm. Vervolgens meer, helder en goed zichtbaar, met stemmen als lange, diepe echo’s. Ze zijn jong en stralend, ze hebben lachende ogen. Ze zijn oud en statig, met mantels die doen denken aan vleugels, of de rimpelingen van schaduwen op water. Hun woorden zijn … Lees verder ZAAILING #20 – Ze komen
Hardnekkige melodietjes 