Een experimentje: een terugblik en een vooruitblik tegelijk, een kleine staande bureaukalender voor het komende jaar, met elke maand een nieuw Innerlijk Landschap. Sommige beelden zijn vertrouwd, andere zijn gloednieuw. Zo hoort dat voor een gloednieuw jaar. Omdat het afgelopen jaar er een was waarin zoveel innerlijke deuren zich openden.Omdat ik iedereen een nieuw jaar toewens waarin de innerlijke ruimte plots veel groter wordt, en … Lees verder Een nieuw jaar tegemoet
Een ode aan vijf jaar gedeelde magie jij was de engel die zijn veren verborgen hield ik zocht in de bossen naar de ziel van een beest van zaadje tot zandkorrel stroomden wij mee met het verhaal, tastten kwetsbaarheid af, deelden luchtruim, bevruchtten, bevroren, verdwenen in vlammen, keken bij valavond recht in de zon we strooiden sporen van schoonheid door nachtelijk laagland en schikten nesten … Lees verder ZAAILING #100 – Vleugels
Sticky berichten
De Innerlijke Landschappen waren een project dat mij overkwam, een idee om een lange, eenzame winter door te komen. De resultaten verrasten en betoverden mij. Het zijn beelden die een effect hebben op mensen. Ik voel het zelf ook naarmate het eindproduct ontstaat: elk beeld opent een deur naar een nieuwe innerlijke ruimte. Ze zijn telkens anders van sfeer maar elk landschap biedt de kijker … Lees verder Beelden die werelden openen
De afgelopen jaren keek ik altijd een beetje jaloers naar Jurgen als hij deelnam aan APAD. A Paper / A Day is een initiatief van KunstWerkt, een challenge die tekenaars, kunstenaars en leerlingen in het kunstonderwijs wil aansporen om de hele maand oktober zoveel mogelijk te tekenen, liefst elke dag. De reeksen die de afgelopen jaren improvisatiegewijs uit Jurgens pen en potloden kwamen, vond ik … Lees verder Eén papiertje per dag
Er is veel wat deze zomer plots voelde als ‘voorbij’. Een hele hap leven, een tijdperk, een zorgeloosheid, een oud bestaan. We zijn het allemaal ontgroeid, persoonlijk en ook als samenleving, al beseffen we het nog lang niet altijd. Ik probeerde te schrijven, maar zelfs helder denken leek er soms te veel aan. Ik legde mij erbij neer – sommige dingen zijn echt niet te … Lees verder ZAAILING #98 – Vastgelegd
Ik sta deze week voor het laatst aan de schoolpoort. Mijn zoon is twaalf en de lagere school zit erop. Ik betwijfel of hij mijn aanwezigheid na schooltijd volgend jaar nog zal appreciëren. En zelfs als dat zo zou zijn, het middelbaar ligt een eindje verder dan het schooltje dat hij nu, na negen jaar, vaarwel zegt. Ik sta hier echt voor het laatst. Ik … Lees verder De cirkel is rond
Een pleidooi voor organische, artistieke ongehoorzaamheid Als we geen ego hadden, zouden we als mensen onze plaats in het grote web van leven innemen zonder daar bij stil te staan, net zoals alle andere wezens op aarde. We zouden onze diepere bedoeling leven, in plaats van ons vertwijfeld af te vragen wat ze is – en vaak vruchteloos te blijven zoeken bij gebrek aan kompas. … Lees verder Waar we voor leven
We kennen ze wel, de verhalen van troost, van licht in tunnels en gezang van gevleugelden. Maar verhalen zijn lucht, ze waaien weg met de wind en wie achterblijft, staat met lege handen. Laat de woorden maar gaan. Want het zijn de plaatsen waar we blijven omdat elk blad aan de bomen er onze naam kent. Het zijn de plekken waar we wortelen, diep in … Lees verder ZAAILING #77 – De plaatsen waar we blijven
Ik wil bloot zijn en beginnen(Paul Van Ostaijen) Het begon met een liedje. We treffen elkaar op het plein – er staat wind, het is helderIk kom van overal en jij, jij moet nergens zijnReizigers rennen op weg naar hun trein zelfs de wolken hebben hemelse haastIk voel hoe de hoop schuilt onder mijn jas de wereld is twee mensen klein Nee, het begon natuurlijk … Lees verder Het geschenk
Hoe we onszelf soms vastrijden in hokjes van eigen makelij.Hoe we ons blindstaren op pijn, op het verhaal, op alles waaraan we ons zo hardnekkig vastklampenin een poging onszelf te voorzien van houvast. Ik geloof niet dat het kan, leven zonder kaders.Ze hoeven gewoon niet altijd getooid met stekels of glasscherven, de vertrouwde middelen waarmeewe onszelf telkens weer overtuigen dat leven pijn doet. We mogen … Lees verder Kaders
Hardnekkige melodietjes 