Vorige week was ik, voor de derde keer al, een handvol dagen van huis voor de collagesamenwerking met Gina van Hoof en Ric Stott. Deze derde residentie luidde het sluitstuk in van de creatiefase. Alle beelden zijn nu af, we onderzoeken pistes voor productie en uitgave. (Met een beetje geluk zien tegen het einde van dit jaar mijn beide kaartendecks het levenslicht in tastbare vorm, … Lees verder “Zullen ze blij zijn je terug te zien?”
Het groen op dit moment is bedwelmend. Het is de kleur van uit de startblokken knallen, zonlicht zuigen, regen slurpen en stralen naar elke nieuwe dag. Het is de frisheid van het begin, van er helemaal voor gaan, van overmoed en heel veel goesting. Dit weekend wandelde ik met mijn gezin langs de rivier en door het enige minibosje dat onze gemeente rijk is. Het … Lees verder Het wilde is groter dan wij
Jezelf heruitvinden, hoe vaak doe je dat in een mensenleven? Eén keer, twee keer, twintig keer? Er zijn overgangen genoeg, momenten van grote betekenis waarbij er altijd sprake is van een ‘voor’ en een ‘na’, kantelpunten waarna niets nog helemaal hetzelfde is. De eerste keer als kind zonder ouders op pad. De eerste keer seks. Afstuderen. De eerste job. De eerste job opzeggen. Zwanger worden. … Lees verder Overgangen
Wat als het in het leven niet draaide om een doel, of een plan? Wat als de ervaring van het zijn zelf genoeg was? Wat als er geen horden moesten worden genomen, maar gewoon stappen worden gezet? Niet omdat de berg beklommen moest of de race gewonnen, maar omdat benen gemaakt zijn om te lopen en omdat het fijn voelt om in beweging te zijn? … Lees verder Wat als
Bestaat er zoiets als ‘genoeg’? En zo ja, wat is daar dan de maatstaf van? Onze cultuur zegt plompverloren dat het nooit genoeg is. Daarom zitten we nu ook in de vadsige overconsumptiezeepbel die we ‘normaal’ noemen en die het ecologisch evenwicht van de planeet wurgt ten koste van steeds meer menselijke opdringerigheid. Dat antwoord voldoet dus niet, want het is ziek. Maar wat is … Lees verder De enig mogelijke maatstaf
Onder onze wereld ligt een wereld. Hij draagt lijnen en steunberen, beweert het beter te weten. Misschien heeft hij gelijk. In de tussentijd heeft hij alleen rimpelingen, verlangens, echo’s van verhalen die misschien ooit echt waren en zichzelf statig optrokken als stad omheen een stil idee, een ruimte voor passanten om door te bewegen, een doorgang voor levens op weg naar telkens hetzelfde punt. Vraag … Lees verder Zaailing #117 – Een ruimte
Ik kon het niet altijd even goed, kijken. Het vraagt dat je aanwezig bent op de plek waar je bent en haar bewust, met aandacht, waarneemt. De rest die er onvermijdelijk ook bij komt (het persoonlijke standpunt dat je meebrengt, de intentie waarmee je kijkt, de openheid tegenover wat je ziet) kan pas in werking treden als aan die eerste voorwaarde – aanwezigheid – voldaan … Lees verder Het geschenk van aandacht
Ik ben een interessante oefening aan het doen. Ik noem het een innerlijke nulmeting. In wetenschappelijke of bouwkundige termen is een nulmeting het bepalen van de huidige situatie, om vandaar doelen te kunnen stellen en veranderingen te kunnen waarnemen. Ik gebruik het woord lichtjes anders, in de zin van peilen naar de kern. In een heel mooie TED-talk raakt schrijfster Elizabeth Lesser het punt aan … Lees verder Het nulpunt
Er hangt goesting in de lucht, het lichtjes prikkelende verlangen naar iets nieuws. Het is een heerlijk gevoel, en het is tegelijk een broodnodig beetje compensatie voor heel veel andere dingen. We hebben de kaap van het astrologische jaar gerond, vanaf nu beginnen we aan een heel nieuwe jaarcyclus en volgens sommigen mogen we ons schrap zetten omdat er van alles op ons af gaat … Lees verder Licht als maatstaf
‘Jij bent een gevertje, hé.’ Dat schrijft een collega-schrijfster die even polst of het wel goed met me gaat. We zagen elkaar op de Nieuwjaarsreceptie van Literatuur Vlaanderen een paar weken geleden en er lag iets vermoeids in mijn ogen, vond ze. Ik was die dag effectief moe, en de drukte en de galm van zoveel mensen bij elkaar in een warme, krappe ruimte deden … Lees verder Een gevertje
Hardnekkige melodietjes 