Dialoog tijdens een doorsnee C**-werkdag: ‘Schat, het eten staat op tafel.’Echtgenoot: ‘Ik kom. Nog even dit afwerken.’ Ik pak alvast de eerste snee brood. ‘Even’ duurt gegarandeerd een boterham of twee. Of nog wat langer. Want het doel is in zicht en de klus moet af. Ik weet al jaren dat als mijn echtgenoot oprecht denkt nog een kwartiertje nodig te hebben ik daar best … Lees verder Het doel of de weg?
Als een gordijn dat langzaam het toneel prijsgeeft, walsen de wolken met de eerste aarzelende stralen licht. Soms is betovering solide als rots. De ochtend proeven, de belofte van de tocht die ons pas na pas omhelst. Haast leert de reis ons af, tot we leren vallen als regen, voor elke stap een weerschijn in de wolken voor elk ogenblik een druppel. Maar die ene, … Lees verder ZAAILING #84 – Alles wat ooit was
Voorspelbaar, nietwaar? Als je mijn blog een beetje volgt, dan weet je dat ik een voorliefde heb voor gieren, vale gieren in het bijzonder. Dus toen ik ontdekte dat er in de lagere Pyreneeën een plek was die la Falaise des Vautours heet, twee uur westwaarts van Gavarnie, werd dat meteen een volgende stop op onze trip door de bergen. Het schitterende weer van onze … Lees verder La Falaise des Vautours
“En wanneer ik die andere plek vind waarnaar ik lijk te zoeken, onbewust, onophoudelijk, dan zal ik weten dat mijn zoektocht voorbij is. Ik zal mijn boot naar de kust sturen, aan land gaan, en nooit meer weg willen.” Zo schreef ik het een jaar geleden in Een thuis voor de ziel. Nieuwe plaatsen ontdekken confronteert mij telkens weer met hoezeer de overbevolkte, … Lees verder Een thuis voor de ziel #2
