Dit waren de mijne:
Drie weken waarin het enige weerbericht waarop we kunnen vertrouwen dat van onze ogen is op het moment zelf.
Hitte die als een mokerslag het lichaam lamlegt.
Meer zonsondergangen dan een fotografenhart op kan.
Regen die ’s nachts zo luid klaterend van het dak stroomt dat je wakker wordt met het idee dat iemand een kraan heeft opengedraaid naast je bed.
Velden vol zonnebloemen, luchten vol roofvogels.
De geur van zonnecrème, aarde, zwembadwater, droge vegetatie en de typische aroma’s die een huis aanneemt door de jaren.
Echo’s van zoveel eerdere zomers, herkenning vermengd met melancholie en een besef van de kwetsbaarheid van elk moment.
Bewust beslissen het wereldnieuws heel even te parkeren en te leven in de dag.
Voor het eerst een lievelingsboom zelf fotograferen, shotgun vanuit de auto.
Nauwelijks hagedissen, maar wel een kelder vol vleermuizen en een glimworm te gast in de slaapkamer.
Schrijven in de hitte die onder de eiken nog draaglijk is.
Macro-fotografie.
Dineren met een influencer.
Schilderijen om je achter te verstoppen.
De mooiste en liefste hond van Zuid-Frankrijk die uitstekende smaak blijkt te hebben.
Het verleden dat binnenwandelt: een regenboogzusje dat aankomt en een oude vriend die voor het eerst in meer dan een decennium van zich laat horen.
Op uitstap zoals in de goede oude tijd – vakantie in de vakantie.
Het anachronisme van een Japanse expo in een oud Frans kasteel.
Middeleeuws aanvalstuig aan het werk.
Mannen originele hoofddeksels zien dragen.
Heel even boogschutter mogen zijn.
Creatieve postkaartjes sturen.
Weggejaagd worden uit een koor waarvoor je niet wist dat je moest betalen.
Op hotel door medegasten uitgescholden worden voor ‘famille polluante’.
Een geschilderde crypte en 168 steile wenteltrappen.
Onwaarschijnlijk mooie bermen en weiden vol bloemen.
Een man op de grens van inwijding en waanzin.
Een vriendengroep die uit elkaar spat.
Oude mensen die vereenzamen.
Een vijftigjarige kennis die dronken en stoned komt binnenvallen voor lunch.
Een hartelijke avond bij een gezin dat juist terugkomt van een anti-Macron betoging.
Gesprekken waarin het woord complot vaker valt dan je lief is.
Je zoon zonder schroom Frans horen spreken.
Gescreenshot worden terwijl je tijdens een online gesprek vogels fotografeert.
Venus kunnen vastleggen bij valavond.
Een biodynamische wijnbouwer die vertelt hoe er deze winter maar liefst zes gerenommeerde Franse collega’s zelfmoord pleegden.
Wijn kopen die in onze handen niet zo lang zal meegaan als hij bewaart.
De enige zijn die de scherpe tonen hoort uit het apparaatje dat herten uit de aanplantingen moet houden.
Een zwarte vrouw omhelzen die vertelde hoe ze bij aankomst in Frankrijk op bepaalde plaatsen intuïtief wist wat er zich daar in het verleden had afgespeeld.
Waterlelies.
Kaarten leggen.
Je ouders ouder zien worden.
Een jaar waarin de wolken nog nooit zo dreigend, maar ook nog nooit zo mooi waren.
Dankbaar zijn.
Hardnekkige melodietjes 
Hartverwarmend, zowel in woorden als beelden. Een heel mooi inkijkje in jouw manier van het leven vieren.
LikeGeliked door 1 persoon