Huid

(c) Inaya photography

jarenlang zocht ik het hoger
doorzocht de ijlere lagen
van zin en geest en leerde
gehoor te geven aan hun roep

nu duik ik onder
de oppervlakte, zwerf langs
de barsten van kalksteen, de lijnen
in de bodem, de wortels van de wereld

er is niets meer te verbergen
van het dier vanbinnen, de adem
van de ziel die weet dat elke muur
een val bouwt om in te sterven

ik heb niets beters te bieden
dan huid en buig in overgave
voor de wetten van datgene
wat altijd veel groter was dan wij